Jezebel

...ali se prevrcu u grobu.

Nabatejski grad Petra remek delo antičkog inženjerstva. Nabatejski grad Petra, koji se nalazi u današnjem Jordanu na pola puta je od zaliva Akaba prema Mrtvom moru i na visini je od 800 pa do 1.350 m iznad nivoa mora u širokoj kotlini u brdskom području Edoma i pravo je arhitektonsko čudo. Grad je nastao u razdoblju od 5 veka PNE pa do 4 veka NE. Otkrio ga je 1812. godine švajcarski istraživač Johan Ludvig Burkhard, koji se prerušio u muslimanskog hodočasnika da bi dobio pristup lokalitetu. Petru karakteriše jedinstvena arhitektura isečena u kamenu i napredni sistem upravljanja i čuvanja vode u pustinji gde je kišna sezona kratkotrajna. Grad, koji je nekada bio užurbani trgovački centar i prestonica Nabatejskog kraljevstva, sada je UNESCO-ova svetska baština. Jedna od najupečatljivijih karakteristika Petre je njena arhitektura u kamenu. Nabatejci, arapsko pleme koje je izgradilo Petru, uklesalo je svoje građevine direktno u stene od peščara i to klesajući ih odozgo ka dole prema tlu. Najpoznatija od ovih građevina je Trezor, masivna zgrada koja stoji na kraju uskog kanjona poznatog kao Sik. Riznica, sa svojom kitnjastom fasadom i složenim rezbarijama, smatra se jednim od najlepših primera nabatejske arhitekture. Još jedna impresivna karakteristika Petre je njen sistem upravljanja vodom. Nabatejci su bili u stanju da stvore sofisticirani sistem cisterni, brana i kanala koji im je omogućio da sakupljaju, uskladište i prečišćavaju vodu čak i u sušnoj pustinjskoj klimi. Ovaj sistem je omogućio Petri da napreduje kao trgovački centar, jer je mogao da izdrži veliku populaciju od otprilike 20.000 stanovnika uprkos svojoj pustinjskoj lokaciji. Pored povoljnog geografskog položaja, grad je imao i dobro skriveni položaj među strmim stenovitim zidovima okolnih bregova. I danas se do ostataka grada može doći samo uskom brdskom stazom sa severozapada ili jednim stenovitim klancem s istoka koji je dug oko 1,5 km a stene između kojih se provlači dosežu visinu od oko 200 m dok je na najužem mestu prolaz širok samo 2 m. Kao važan trgovački centar, Petra je bila melting pot, gde su trgovci iz celog antičkog sveta dolazili da razmenjuju robu. Grad se nalazio na raskrsnici nekoliko trgovačkih puteva, što ga je činilo središtem za transport robe kao što su začini, tekstil i tamjan. Nabatejci, koji su bili vešti trgovci kontrolisali su trgovinu vrednog tamjana i smirne, što je pomoglo da Petra postane jedan od najbogatijih gradova antičkog sveta. Petra je takođe imala važnu ulogu u verskom i kulturnom životu Nabatejaca. Grad sadrži nekoliko hramova, grobnica i svetilišta, od kojih su mnogi uklesani u stene. Najpoznatija od ovih građevina je Manastir, masivna građevina koja je po dizajnu slična Trezoru. Manastir, za koji se veruje da je korišćen u verske i ceremonijalne svrhe, takođe se smatra jednim od najupečatljivijih primera nabatejske arhitekture. Visoko na steni iznad grada se nalazio paviljon i kompleks od nekoliko bazena sa toplom, vrelim kamenjem zagrevanom, vodom kao ritualno kupalište. Grad Petra je napušten u 4. veku NE, zbog kombinacije faktora kao što su promena trgovačkih puteva, zemljotresi i promene u vodosnabdevanju. Nabatejski grad Petra je pravo arhitektonsko čudo, koje karakteriše jedinstvena arhitektura isečena u kamenu, izgradnja sa prevencijom od zemljotresa umetanjem drvenih prečki u zidove građevina na nekoliko nivoa* koji ih je činio fleksibilnim za potrese tla kao i napredni sistem upravljanja vodom. Grad, koji je nekada bio užurbani trgovački centar i prestonica Nabatejskog kraljevstva, sada je UNESCO-ova svetska baština. Petra je svedočanstvo i biser inženjerske domišljatosti i veštine Nabatejaca, kada pogledamo prošlost. **Petra se nalazi(la) na granici između dve tektonske ploče - Sinaj sa afričke strane i druge sa bliskoistočne/arapske strane i na takvom položaju grad je bio podložan čestim zemljotresima. Karta Petre s istaknutim lokalitetima

...i braca Kinezi imaju akcije u Rio Tinto. (ako je neko vec napisao izvinjavam se na ponavljanju, ne mogu sve da stignem da procitam)

Logicno je samo u slucaju da neprijatelj tvog neprijatelja nije u isto vreme i tvoj neprijatelj, kao sto jeste tvoj neprijatelj u ovom slucaju (Rusija). I ne samo u ovom slucaju, ali da ostanemo kod datog primera. Ergo, Srbija i logika ne idu u istu recenicu, ne samo danas vec u celoj modernoj istoriji unazad 200 godina, prakticno od formiranja nezavisne drzave, minus u nekim retkim situacijama koje se mogu nabrojati na prste jedne ruke.

+quote mama mia sa Vox populi "Imam jos nesto, a to je da sam na ovu vest, sto inace ne radim, ostavila komentar koji tzv. slobodni list Danas nije zeleo/smeo/imao volju da objavi. To je kratka recenica podrske ovoj vesti, ali Danas vise voli da propusta snsovske botove i njihove komentare". Tuzno i zalosno ali samo ih nijanse razlikuju od 'nesrecnih' shitformera, Z92 djubreta i ostalih mnogobrojnih. Uostalom kao i tkzv. opoziciju i ove na vlasti. Danas ne citam vec izvesno vreme osim poneke kolumne gde na sopstvenu sramotu propustaju (izgleda sa zadovoljstvom) komentare na fizicki izgled kolumnista a ne na osnovu onoga sto su napisali. Dno. I na N1 sve cesce nalecem na vesti tipa 'Zapad strahuje dok Putin i Kim lepo saradjuju'. Pala sam u iskusenje 2 puta da posaljem komentar (poslala sam i nisu objavili) - jednom povodom propustanja komentara (pl.) o fizickom izgledu kolumniste, drugi put oko 100% sirenja lazi plus propustanja nepismenih plus über idiotskih komentara kao ovaj na primer - 'Ne treba nam saradnja sa amerikom,bolje sa Rusijom Belorusijom i Grckom ....ima i nas u Srbiji zivi 18 miliona do 19 miliona pa je tesko za svakog nam ne treba' (c/p). Sto je nebitno u sustini (moji ignorisani komentari), bitno je i porazno da se dve strane i medijske i politicke medalje u Srbiji razlikuju za dlaku a cesto ni toliko.

Ne vidim sta je kod kronosa u postu (blanko) ali moja baba i prababa su putovale vozom brze i udobnije nego ovi putnici danas (u Sr).

E, kad ste vec kod VP-ja, svojevremeno, u doba predsednikovanja Busa seniora, kruzio je vic - sta prvo uraditi ako Bus u toku mandata ispusti kasiku.. - upucati odmah Dena Kvejla.

Word. A na podatak da takva SPC, kako kazu ankete - uziva najvise ugleda medju Srbima - imam samo ovakav odgovor .

Da. The Samson Option (Hebrew: ברירת שמשון, romanized: b'rerat shimshon) is Israel's deterrence strategy of massive retaliation with nuclear weapons as a "last resort" against a country whose military has invaded and/or destroyed much of Israel. Commentators also have employed the term to refer to situations where non-nuclear, non-Israeli actors have threatened conventional weapons retaliation. The name is a reference to the biblical Israelite judge Samson who pushed apart the pillars of a Philistine temple, bringing down the roof and killing himself and thousands of Philistines who had captured him. "We have no place to go.”

Pompeji, tim arheologa je iskopao ceo gradski blok na severu grada otkrivajući nove zgrade, artefakte, freske i priče o ljudima koji su tamo živeli i šta im se desilo tokom erupcija Vezuva 79. godine nove ere. Novo istrazivanje daje živopisnu sliku o tome kakav je bio život u Pompejima pre erupcije, kao i sa užasom sa kojim su se suočavali stanovnici tokom erupcije vulkana. Od komercijalne pekare, koja je u trenutku erupcije vulkana bila pod renovacijom krova i susedne perionice odece do vile lokalnog bogatasa i 2000 godina stare freske pice i peciva koje su imali u ponudi (na spoljasnjem zidu komercionalne pekare kao reklame), do novih otkrica i podataka o gradu. Vulkanolog, profesor Kris Džekson otkriva kako je erupcija izazvala pad krova, tim pokušava da otkrije ko su ti ljudi i da ocrta poslednje trenutke njihovog života dok su uhvaćeni u ovoj tragediji. U susednoj sobi otkrivaju veliku peć od cigle, deo pekare koja svoj hleb na veliko prodaje stanovnicima Pompeje. Pored pekare tu je i stambeni deo zgrade. U vreme erupcije su se dogadjale mnoge renovacije po gradu jer je 17 godina ranije, 62. godine nove ere, veliki zemljotres pogodio Pompeje, ozbiljno oštetivši zgrade i infrastrukturu širom grada. Tim otkriva ostatke onoga što bi mogao biti poslednji obrok radnika, ostavljen tamo gde je kuvan i pojeden dok je erupcija potresla grad i naterala ih da pobegnu. Na drugom mestu na lokalitetu, arheolog dr Domeniko Espozito posećuje još jedno imanje koje je bilo u fazi renoviranja nakon katastrofe. U Kući slikara pronalazi nedovršene freske dok su radnici očigledno pobegli ostavljajući sve svoje alate i ostavljajući svoje boje odlicno ocuvane i još uvek u loncima. Kako se iskopavanje nastavljalo, tim otkriva raskošno ukrašen atrijum, Ahilove freske i mermerne stolove, što ukazuje na to da je imanja bio vlasnik bogat i imućni Pompejac. Ispostavilo se da je jedno od najuzbudljivijih nalaza bogato ukrašena freska fokače sa sirom i voćem, koja liči na "picu“ – verovatno prvi prikaz pice širom rimskog sveta. U Pompejima je inace pronadjeno 1.200 mumificiranih tela stanovnika a na osnovu otkrivene savrseno ocuvane nadgrobne ploce jednog od najimucnijih tadasnjih stanovnika na kojoj su detaljno opisane godisnje gozbe na koje je pozivao sve (muske) odrasle stanovnike grada, napravljena je pretpostavka o broju stanovnika grada u doba erupcije Vezuva, a ona je oko 30.000. Razlika u broju pronadjenih tela i ukupnom pretpostavljenom broju stanovnika daje ideju da je velika vecina uspela da pobegne u vreme trajanja erupcije dok je bilo moguce (prva faza erupcije je trajala 18 sati a ukupno erupcija je trajala 2 dana...). Neki podaci govore i da je u jednom susednom gradu (severno od Pompeja koji nije nastradao) bio regularni pijacni dan pa je dosta trgovaca, a koji su poslovicno vodili cele porodice sa sobom na pijacne dane, iz Pompeja, u trenutku erupcije bilo tamo i zahvaljujuci tome prezivelo. U opstoj panici kada je erupcija pocela i dok je trajala "prva faza" ocigledno je da se velika vecina odlucila na beg, od onih koji su ostali u gradu ili onih koji su bezali u pogresnom pravcu (ka obali mora u koje se lava kasnije izlila kao i juzno od grada) nije preziveo niko. Hramovi, ulice, zidovi kuca u parteru su potpuno ocuvani, spratovi i krovovi kuca nisu preziveli zatrpavanje lavom (6 metara u visinu), predmeti i grncarija kao i citavi oslikani murali i freske i njene boje su sacuvani i u neverovatno dobrom stanju bili prilikom iskopavanja. Na grncariji koja je sluzila za cuvanje hrane netaknuti stoje natpisi sta se tacno od koje vrste hrane u kom cupu drzalo kao i ime proizvodjaca hrane... Zahvaljujuci pronadjenim pecatima vlasnika raznih porodica Pompeja uspeli su ponekim prezivelim stanovnicima da udju u trag gde su posle bega od katastrofe nastavili da zive, solidan deo u susednom Napulju i drugim gradovima severno od Pompeja koje erupcija Vezuva nije zahvatila. Komercijalna pekara "Narodna kuhinja" Vinogradi, kako su izgledali u vreme Pompeja pre erupcije Vezuva Ocuvane freske

Na ovu temu jer je rec o generacijama koje ce da prihvate i nastave stranputicom. Ne svi, ali ostavlja utisak da su u vecini. Marko Vidojković Krindžujemo na klince Pitali smo se dugo šta treba da se desi pa da probudi naše uspavane mlade. Ispalo je da je bilo dovoljno da im SNS da siću, da zatočeni u kol centru telefonski uznemiravaju svoje sugrađane „zašto već niste glasali, a obećali ste nam glas, ostaćete bez kafe i četke za klonju sa likom predsednika, a doći ćemo vam i u posetu“. Onoliko mladih kao u Novom Sadu, mogli ste da vidite samo na skupovima na kojima Baka Prase otvara kiosk s viršlama, međutim, to verovatno i jesu isti klinci, koji su se do pre neku godinu sekli na Baku, a sad na Vučića. S druge strane, u subotu je bio celodnevni performans mladih na Tašu, koji su hteli da ubede građane da glasaju. Bili su toliko brojni, da je na Tašu bilo više kućnih ljubimaca, nego ljubimaca svojih roditelja, koji se bore za ispravnu stvar. Ko smo mi, doduše, da objašnjavamo mladima šta je ispravno. U anketama oni nama objašnjavaju da su najsrećniji u Srbiji – maltretiraju građane, za džeparac od čika Žvale. Istovremeno pokazuju i da nisu toliko glupi, jer njih osamdeset odsto veli da će zapaliti iz zemlje čim im se ukaže prilika. Dakle, dobar deo mladih su licemerni oportunisti, bez morala, što je savršena slika režima pod kojim žive, najmanje pola svog života. Oni Vučića vole i poštuju, a nas gledaju kao morone. Nije to tako nerazumljivo, mi jesmo moroni, a klinci su govna. A Vučić je glavni. Čujem vas kako cokćete i negodujete zbog zaključka da mladi vole i poštuju Vučića. Pa vi onda niste gledali kako je izgledalo slavlje malih maturanata. Golobradi kikirezi preuzeli su režimski dekor, te su palili navijačke baklje i uzdizali tri prsta, kao da se nalazimo u košmarnom vremenu, modernizovanih i dodatno izopačenih crnih devedesetih, u kom se i nalazimo. Kada konjine, koje su, osim Vučića, uzori momcima mladim, pale navijačke baklje za Božić, Svetog Savu i kad se izglasa rezolucija o Srebrenici, zašto mladi maturanti ne bi mogli da pale desetine navijačkih baklji po školskim dvorištima i parkićima. Istim onim parkićima gde caruje Vučić jugend, sa zadatkom da batinama i terorom drže komšiluk pod kontrolom, a po potrebi nekoga i ubiju. Koliko ove jeseni, dojučerašnji mladi maturanti, počeće svoj rad preko „Vučićeve omladinske zadruge“, huliganstvom na tekmama, gde se lako može napredovati ako bespogovorno slušaš naređenja i sa zadovoljstvom vršiš krivična dela, jer, maloletan si, jedva da ćeš dobiti koju godinicu popravnog doma, a kad izađeš, ceo svet je tvoj. Najveća Vučićeva dominacija ispoljila se u glavnom modnom detalju ovogodišnjih mladih maturanata. Oni su se, naime, masovno ogrtali u srpske zastave. Prošlih godina zastavama se samo vitlalo, a ovaj put, kada su to uradili idoli mladih, Vulin, Dačić, Martinović i Slavica Đukić Dejanović, zastave su se morale naći i na dečijim grbačama.

Marko Vidojković Srpske vođe okupile su se u Beogradu, da se saberu. Bio je tu, naravno, vođa svih Srba i meta baba sa svetom vodicom, Oskar, zatim glasač sa Dedinja, poznat i kao napasnik iz Republike Srpske, koji je naoružan mirisom parfema i pečene janjetine pokušao da poljubi Putina, te vođa srpske zvanične sekte, brat od tetke, koji ima toliku bradu da ga zovu i Brad od tetke. Ah, da bio je tu i urasli nokat crnogorske politike, papilom crnogorske skupštine, ne bih znao kako izgleda niti kako se zove, ali bio je tu da podsjeti, kako je Crna Gora faktički već srpska, a još malo, pa formalno. Nemojte da vas lažu da nije bilo predstavnika Srba iz Hrvatske, pa nije samo Pupovac Srbin iz Hrvatske. Bilo je onih, koji su stigli u Srbiju 1995, učlanili se u SRS, pa potom u SNS i eto ih na suncem okupanom Trgu Republike, kako saborno kliču Šešelju i Oskaru. Bio je sigurno i neko s Kosova, u krajnjoj liniji, povod za ovaj veličanstveni skup bio je svečani rastanak s južnom pokrajinom, koja je, zahvaljujući Oskarovim mudrim potezima i vanrednim strateškim odlukama, napokon očistila sever od srpskih institucija i veselo, bez viza, bez Zajednice srpskih opština, samostalno krenula u Savet Evrope, UNESKO i tome slično. Naravno, jedan pravi kosovski junak vredi više od pola miliona kosovskih Srba, a postoji samo jedan kosovski junak i on je sigurno bio tu, možda čak i na bini. Najpre je počelo zaklinjanje u mir. Brad od tetke, direktno povezan a silama mraka i pakla, govorio je, parafraziram: „Mi smo za mir, oduvek smo bili za mir, mir naših komšija nam je u najvišem interesu, preciznije njihov večni mir. I kad je delovalo da nismo za mir, mi smo i tada bili za mir, jer Srbi su uvek za mir, jer oni su tako mirotočivi.“ Pridružili su mu se Oskar i seksualni uznemiravač Putina, koji su skinuli odeću, zajahali jedan drugog (istovremeno, da, da, ipak su to svesrpske vođe) i počeli da pevaju „Mir, brate, mir“. Zatim je, kao dar od švercera divljih životinja, stiglo krdo slonova, žirafa i nosoroga, koje su prisutni uzjahali i krenula je litija ka Beogradu na vodi, srpskom Mordoru, odakle se gledao veličanstveni vatromet / bakljada, boje krvi, u čast Republike Srpske i onoga to će se tamo dešavati. Bakljada je organizovana nečemu što se zove Park Repubike Srpske, a nalazi se vrata do vrata u odnosu na nekadašnji nacistički logor. Na kraju, ono najlepše – gosti iz svih srpskih zemalja razmileli su se po beogradskim tržnim centrima, da kupe babi lek, detetu lušu, a sebi jak konopac. Dočekali su ih klovnovi na štulama, koji su trubicama svirali „Bože pravde“. Srpstvo je još jednom pokazalo kakve mu je boje duša, a Beograd zašto nikada neće biti slobodan. Ocena: 10 od 5.

Izvinjavam se na upadu & smetnji medj' ovde verzirane, ne znam tacno zasto, ali okacicu jedine 2 evrovizijske pesme kojih se uopste secam. 🤣

Najbolja scena iz ovog inace satiricnog filma - TRIANGLE OF SADNESS, a ko bi ako ne vickasti Woody Harrelson . najbolja scena iz filma (meni) https://www.youtube.com/watch?v=Fvymi_20NVo https://youtu.be/Fvymi_20NVo nazalost ovde ne dozvoljava otvaranje linka sa najboljom scenom ^ gde Woody Harrelson (the captain - americki marksista) i Zlatko Buric (Dimitry - ruski oligarh) pricaju viceve, pa mora da se klikne na link. The Captain: You're going to like this one... "The last capitalist we hang will be the one who sold us the rope." Karl Marx. Dimitry: Oh! Shit! The Captain: Growth for the sake of growth is the ideology of a cancer cell. Dimitry: Ah... The Captain: That's Edward Abbey. Dimitry: I have a joke. Do you know how to tell a communist? It's someone who reads Marx and Lenin. And do you know how to tell an anti-communist? The Captain: Uh-huh. Dimitry: It's someone who understands Marx and Lenin. Ha-ha! It's Ronald Reagan. Funny guy! The Captain: Never argue with an idiot, they'll only bring you down to their level and beat you with experience. Mark Twain. Dimitry: Oh-oh... Okay. The Captain: Freedom in capitalist society always remains about the same as it was in ancient Greece. Freedom... for slave owners. Dimitry: I know. Vladimir Lenin! School. Dimitry: Ronald Reagan, he said also, "Socialism works only in heaven where they don't need it, and in hell where they already have it." The Captain: That's... that's pretty good. Dimitry: Yeah? Dimitry: Listen: "The problem with socialism is that you eventually run out of other people's money." Margaret Thatcher The Captain: I am not a communist. I'm a Marxist. Dimitry: I sell shit. The Captain: I'm not angry with you, it's just like Karl Marx said: "Anything human is not alien to me." And I understand that your greedy behavior is just the result of your position in a financial hierarchy. That you're rich but you can't be rich and expect the rest of the world to be poor. And while you're swimming in abundance, the rest of the world is drowning in misery. That's not the way it's meant to be. And I know you have a good heart in there, somewhere. You filthy, capitalist, Russian pig. You have a good heart. You're not just a crazy Russian... shit seller. I'm not a great. I'm a shit socialist because I have too much. I have too much abundance in my life. I'm not a worthy socialist. I'm a shit socialist. 🤣 U isto vreme otvara se bez problema link za ovaj drugi klip istog filma (?) 2 klipa jutjuba istog filma imaju dozvolu, jedan (najbolji) klip nema... eee trejler

2Doc: Three Minutes - A Lengthening DINSDAG 30 APRIL 2024 NPO 2, NPO START EN 2DOC.NL 23.30 UUR Holandska tv 2 https://www.2doc.nl/documentaires/2023/05/three-minutes.html

Three Minutes: A Lengthening (2021) Kako „Three Minutes: A Lengthening“ počne, vidimo 3 minuta filma koji je snimljen 1938. godine u malom mestu severno od Varšave, Poljska. Glas Helene Bonham Carter koja je narator, govori nam da je snimak 2009. godine na Floridi na svom tavanu otkrio unuk čoveka koji ga je snimio, ali nema nikakva saznanja ni gde je tačno snimljeno kao i nijedne osobe sa tog kratkog 16mm filma. Film daje jevrejskom institutu u Njujorku koji ga predaju stručnjacima na digitalizaciju kako bi ga sačuvali od propadanja, da su zakasnili nekoliko nedelja film ne bi više bilo moguće preneti u digitalnu formu i sačuvati. Nakon digitalizacije film je postavljen na internetu i polako su počeli da se javljaju ljudi koji su prepoznali svoje pretke na njemu a koji su bili deca na snimku. Film je režirala holandska filmska rediteljka Bianca Stigter. Glenn Kurtz unuk Davida Kurtza koji je amaterski kratki film snimio dok je bio na turističkom putovanju po Evropi, zaintrigiran je i želi da sazna više: gde je ovo snimljeno pre 70 godina, tokom kojih je većina, kasnije saznajemo - osim njih nekoliko, ovih ljudi već sledeće godine stradala. Sloj po sloj saznajemo polako ko su neki ljudi sa snimka i opis i okolnosti tog amaterskom filmskom kamerom zabeleženog dana. Režiserka je uradila odličan posao za istoriju i odajući počast nekadašnjem stanovništvu malog poljskog mesta Nasielska čije je jevrejsko stanovništvo desetkovano u Holokaustu. Izjave očevidaca su potresne o onome što se dogodilo u tom Nasielsku samo godinu dana kasnije od postanka ovog filma kada su Nemci ušli da pokupe sve Jevreje uz tuču, bičevanje, šišanje, skidanje do gole kože, maltretiranje, ponižavanje, ismejavanje, do trpanja u vozove bez povratka. Danas, u Poljskoj, u tom malom mestu Nasielsku koje je te 1938 godine imalo 7000 stanovnika od kojih je 3000 bilo jevrejsko, ne postoji nikakav trag o ovim ljudima, ovim ulicama, kućama, o svemu što vidimo na ovom filmu. https://www.imdb.com/title/tt12017738/

Amsterdam 2022 belezi porast turistickih poseta od 133%. Total poseta 2022, 20,4M (excl. cruise) turisti, kongresi itd. 13M turista boravi 1 dan, 7,4M duze od 1 dana. Za 2019 godinu su prihodi Amsterdama samo od turizma - €18,6 milijardi. Cela Holandija je 2018 zaradila od domacih i stranih turista € 87,5 miljardi. Kako ovakvih prihoda moze bilo koji grad i drzava da se odrekne zarad dusevnog mira (posledicno i tanjih novcanika) stanovnistva? (ne moze). Meni turisti ne smetaju, srecem ih svakodnevno i cesto razmenim ljubazne recenice sa njima.

Situacija jeziva sta god da uradi opozicija nece biti znacajne promene. Ali bojkot je od 2 losa, losiji izbor. Zato sto ce sebe dovesti na totalnu marginu a podrske i opciju ulice, nemaju dovoljno masovnu. Izlaskom na izbore oko svake neregularnosti mogu da prave problem i prijave a u samoj skupstini sve opcije bunta i opstrukcije. Iz Evrope za sada ne postoji opcija da se ponovi scenario kao za vreme Milosevica, situacija je drugacija. Odrzavaju status kvo iako u jednom momentu i ta tikva mora da pukne. Sa jedne strane shvatam zbog cega ne zure sa ispostavljanjem racuna Srbiji vec se vode politikom svilen gajtan, medjutim samo odlazu neminovno a troskovi racuna rastu. I njima i Srbiji. Kako bilo, opozicija (i oni koji je podrzavaju) kakva god da je mora da radi sta god je u njenoj moci i ovakvim uslovima i da ne ceka pomoc spolja.

Tako je to kada se ne uce lekcije iz istorije. Ocijukanje Engleza sa nacistickim idejama iz ondasnje Nemacke, Staljinov pakt sa Hitlerom (Molotov-Ribentrop) su znamo kako zavrsili. Bombardovanjem Londona i napadom na SSSR. Preko okeana su Amerikanci glumili izolacionizam koji je rezultirao napadom na Perl Harbur. Pa ajmo opet da ne platimo na mostu politikom (Zapad, umalo da kazem 'kolektivni' ) platicemo vazda svi visestruko na cupriji. Nisam obavezno za jastreb' politiku ali 100% nisam za onu najstetniju beskicmenjasku.

„Međutim, Kusturica je kod Putina u reprezentativni kabinet u Kremlju došao da traži pare da završi svoju karijeru nekim novim filmom. Ali kako Andrej Kolesnikov iz „Komersanta“ napisa (a on je novinar kremljovskog pula i novinar od Putinovog poverenja), Putin mu pare ni pomenuo nije“.

Leslie Nielsen

Jeste. https://commons.wikimedia.org/wiki/Category:Jewish_scientists Na linku je jos jedan link sa spiskom Jewish Philosophers (Spinoza, Marx, Husserl, Levinas, Derrida, itd.) , i tu su jaki pored nauke.

Jeste. SPC se zestoko istice u zaglupljivanju naroda. I sticanju materijalnih dobara iz toga. Ovo drugo (da ne znaju ko je bio Isus Hrist) i ne iznenadjuje koliko god blesavo zvucalo jer su danasnji novovernici masovno do juce bili clanovi kom-partije. Niti ih je zanimala ideologija (istorija, filozofija) te partije ciji su clanovi bili niti ih kao novopecene vernike zaista zanima religija kojoj pripadaju osim pukih rituala i da dokazuju "srpstvo" i nacionalnu "ispravnost".