Dragan

Zorane, kada bih zaozbiljno pisao o temi napisao bih od reci do reci ovo sto si ti napisao. I jos bih naravno dodao, koliko je varljiva ta lepota potpomognuta sminkom, hiruskim zahvatima i fotoshopom. Ja svoju hanumu ne bi menjao za stotinu tih lepotica. No ipak je interesantno videti sta nas tacno privlaci u toj opseni, posmatrati svoje reakcije (hormonalne i drustveno uslovljene; ima neka tajna u toj automatskoj, podsvesnoj, seksualnoj opcinjenosti), tu vecnu ceznju za savrsenim oblikom (ako tako sto postoji) i na kraju, radovati se raznolikosti ljudskih bica. PS Baby, zar nisam napisao "samo za muske" ? ;) :) PPS Kod Michelle mi se svidja (koliko sam mogao ispratiti), ne samo njen dobar, prirodan izgled i pod stare dane (mislim da nije vrsila nikakve kozmeticke intervencije) , vec mi se cini da zaista ima i dobar karakter. Ima jos nekoliko glumica, glumaca i drugih prominentnih, koji su i pored takvog izlozenog polozaja, uspeli ostati "normalni" i to veoma cenim.

Vidim tamo na selfimaniji da je potreba tu, pa sto da nemamo topic i za to. :)

"Ljudi šetaju okolo sa tonama pritiska na grudima" Hartmut Rosa objašnjava masovnu iscrpljenost postkorona društva, poljuljanost naše percepcije svijeta putem pametnog telefona – i svoje šetnje do McDonald'sa.

Oni su verovatno samo predstavnici nekih ideja, ili bolje receno ideologija, koje samo prikrivaju stvarne tokove kapitala i moci (bez ikakvih namera da se upustam u teorije zavera). Posude, u koje ljudi ulivaju i projiciraju svoje zivotne potrebe i ideale ("ideale" je mozda previsoko, -vise bi se moglo reci fantazije o idelnom zivotu kako ga oni zamisljaju).

To sto je Gorenje imalo veliki ugled u Jugoslaviji je verovatno povezano sa trajnoscu (=kvalitetom) masina za pranje vesa na primer. Ono sto se sada dogadja je promena specifikacija odredjenih proizvoda tako da je moguce na pr. da ih i dalje proizvode u Sloveniji, ali da je kvalitet puno losiji nego nekada, ili da ih proizvode u Ceskoj a da je kvalitet puno bolji (bolji materijali, vise programa, brza centrifuga). Pitanje je naravno koliko je kvalifikovana i motivisana radna snaga u odredjenoj zemlji/preduzecu, kao i koliko razvoj novih uredjaja, sa mnogobrojnijim funkcijama i nizim cenama, ima uticaj na stabilnost/dugovecnost, sto je nekadasnjem Gorenju donelo ugled. E sad, prebaci to sve u oblast medija i politike. :)

Ide se polako dalje.

Preporucujem knjigu Erich Fromm - Bekstvo od slobode. Jeste da je napisana 1941. ali prilicno dobro opisuje psiholosko-sociolosko-ekonomske uslove i uzroke koji dovode do toga da pojedinac i citave nacije teze autoratitivnim, pa cak i fasistickim rezimima, a moze se dobro videti i kod mnogih danasnjih nacija i njihovih vodja, pa i u slucaju Srbije. Ukratko i uprosceno - oslobodjen stega stega prethodnih drustvenih sistema i njihovih ekonomskih, pravnih, verskih... ogranicenja, covek biva prestrasen od vlastite slobode, jer nije dovoljno sposoban da kroz ljubav i kreativno delovanje uspostavi harmonican i zadovoljavajuci odnos sa svojom okolinom. Slobodan od starog, ali nesposoban za novo, covek trazi neku vrstu regresije, simbioze sa drugima (jer je ostati sam najveca kazna za coveka), koja se u principu bazira ili na tlacenju (slabijih) ili na potcinjavanju (jacima) - sado-mazohisticke tendencije koje su prilicno prosirene, kako medju pojedincima (odnos prema zenama na pr.), tako i medju grupama u koje se takvi pojedinci udruzuju. U razvijenijim, kapitalistickim drustvima, koja su prevazisla potrebu za diktatorskim vodjama, ulogu autoriteta preuzima anomimno javno mnjenje, koje vodi u konformizam, iza koga stoji citava industrija proizvodnje, reklame, zabave ... i u krajnjoj liniji anonimni krupni kapital. Puno manje stetno od diktatura, ali jos uvek daleko od prave slobode. U manje razvijenim drustvima (mada se poslednje decenije pokazuje da ni razvijenija nisu imuna na te tendencije - desni populizam u USA, Francuskoj, Nemackoj, Madjarskoj, Turskoj...) mali, izgubljeni covek (posebno ako mu jos ekonomski ne ide dobro i ako se oseca "ostavljen na cedilu") trazi utehu u necemu vecem od sebe, nekoj magicnoj ideji grupe (sveta nacija/tradicija/proslost), ideologiji (nacizam/komunizam), velikom vodji (stabilna budala, zli gnom) ili religioznom fanatizmu ("bogu" i crkvi) i rado predaje svoju tek naslucenu slobodu, ne bi li dobio smisao i olaksanje izgubljenosti svoje egzistencije, makar se radilo o pogubnim iluzijama i surogatima istinskog smisla.

Nije ruSSija, ali princip je sigurno isti. Jurij Garavski radio je za specijalnu jedinicu beloruskog diktatora Aleksandra Lukašenka od 1999. do 2023. godine. Nakon što je 2018. pobegao u Švajcarsku, progovorio je – i sada ide na sud zbog toga. Pripadnik odreda smrti beloruskog vladara Aleksandra Lukašenka stajaće pred Okružnim sudom u Rorsahu u septembru. Optuženi je već dao priznanje prilikom podnošenja zahteva za azil u Švajcarskoj, kako je pisao "Neue Zürcher Zeitung ". Po prvi put u ovoj zemlji, novi zakon o iskljuиivanja u ime diktatorskih reћima dolazi u igru. Prema izveštaju, Jurij Garavski je bio umešan u ubistva protivnika beloruskog vladara Aleksandra Lukašenka. Prema njegovim izjavama, nikada nije pucao u protivnika, takođe je napisao Tamedia. Živi u kantonu Sent Galen kao privremeno primljena osoba. Zbog toga će suđenje biti sprovedeno u Švajcarskoj. Kako se navodi, 45-godišnjak je eliminisao tri disidenta u Minsku. 7. maja 1999, opozicioni aktivista Jurij Zaharenko postao je njegova žrtva: zajedno sa još tri člana Jedinice 3214 Ministarstva unutrašnjih poslova, disident je kidnapovan. "Uradi to da ne osetim nikakav bol", moli na poslednjoj vožnji kolima. Koristeći Makarov 6P9 sa dvodelnim prigušivačem, Zakharenko je pogubljen. Za ubistvo, po četiri agenta dobijaju po 500 dolara u kešu. "Posle toga nisam mogao ništa da jedem niti da radim tri dana", rekao je Garavski za NZZ. Bio sam kao prazna školjka» Garavaski je takođe umešan u ubistvo političara Viktora Gončara i biznismena Anatolija Krasovskog. Savet Evrope imenuje Kristosa Pourgouridesa za specijalnog istražitelja koji će istražiti nestanak disidenata 2004. Međutim, prošlo je mnogo godina pre nego što je svetlost došla u tamu kada je Garawski pobegao u Švajcarsku u jesen 2018. Evo, 7. januara 2019. ublažio je savest zvaničnicima Državnog sekretarijata za migracije u Cirihu. U početku, zvaničnicima je teško da mu poveruju, a Švajcarska može da preduzme akciju samo zato što odobrava Konvenciju UN za zaštitu osoba od primenjenog nestanka 2015. Nevladina organizacija Trial International podnosi krivičnu prijavu protiv Garawskog: Zbog velikog interesovanja medija, Okružni sud u Rorsahu prelazi u Kantonalni sud Svetog Galena. Javno tužilaštvo Sent Galena traži tri godine zatvora zbog "višestruko sprovedenih nestanaka", od čega je godinu dana bezuslovno. Ako su dokazi nedovoljni za osuđujuću presudu, traži se kazna za obmanjivanje administracije pravde.

Mozda vecini odgovara situacija u Srbiji ? Nikada nisam imao utisak da je vecini stalo do "zapadnih vrednosti" (demokratija, vladavina prava, radinost i ostale pizdarije). Srbin je covek domacin i treba mu gazda, pametniji od celoga sveta (dokazano) i vican snaci se u teskim okolnostima ("nema problema"), koji zna da uziva (meraklija po prirodi), generalno mekane duse i vrhunske gostoljubivosti. Nezavisan od velikih sila i patriota, od Boga odabran, sa svetlom prosloscu i jos svetlijom buducnoscu (a USA i Nemacka ce propadnu). Mozda ce Srbija da pronadje neki svoj, originalni put, kojim jos niko nije isao. Uostalom sta fali Srbima i Srbiji ? Radja se, zivi se, umire se. A i u sportovima ste jako dobri. Oprostite na ovom cinicnom upadu, jer zapravo mi se srce stegne i zao mi je potencijala, koji bi mladi mogli ostvariti u jednoj normalnoj drzavi. Citam vas povremeno i stvarno mi je zao da nikakvo resenje nije na pomolu (cak i ako ne poznajem politicke aktere, izgleda kao da su svi podjednako izgubljeni u magli). I ne znam zasto, stalno mi u misli dolazi Djindjic. Njegovim ubistvom Srbija je izvrsila samoubistvo za duzi vremenski period (nije njega ubila samo mafija) :(

Rusiji ponestaje aviona Zbog sankcija, ruskoj aviokompaniji sve više nedostaju komponente za letelice u svojoj floti. Sada zemlja čak mora da izađe iz zajedničkog poduhvata sa Kinom.

Zapanjujuća suma: Koliko su novca Rusi već potrošili na rat Otkriven je zapanjujući finansijski danak ruskog rata protiv Ukrajine. Prema Forbsu , Rusija je već potrošila ogromnu sumu od 167,3 milijarde dolara od početka sukoba pre godinu i po dana. Ta suma uključuje gubitak vojne opreme u vrednosti od 34 milijarde dolara, koju su uništile Oružane snage Ukrajine. Dnevni troškovi rata za Rusiju iznose otprilike 300 miliona dolara. Cifra od 167,3 milijarde dolara obuhvata razne troškove, kao što su 51,3 milijarde dolara za vojne operacije, 35,1 milijardu dolara za plate vojnika i nadoknadu porodicama preminulih i ranjenih, u iznosu od 25,6 milijardi dolara, odnosno 21 milijardu dolara. Devalvacija rublje značajno je uticala na ruski ratni budžet. Dnevne uplate za ruskog servisera pale su sa 200 na 120 dolara. Slično tome, odšteta za porodice preminulih vojnika smanjila se sa 110.000 na 65.000 dolara, a za ranjenike je pala sa 45.000 na 27.000 dolara. Najveći deo ruskih ratnih rashoda je na municiju i vojnu podršku, u ukupnom iznosu od 51,34 milijarde dolara. Konkretno, više od 9 milijardi dolara potrošeno je na artiljerijsku podršku, a troškovi ispaljenih raketa na ukrajinsku teritoriju dostigli su preko 21,1 milijardu dolara. Uprkos ekonomskim izazovima i devalvaciji rublja, troškovi Rusije vezani za rat nisu se smanjili. Naime, zbog povećanih gubitaka poslednjih meseci, Rusija je morala da izdvoji više sredstava za nadoknadu porodicama.

@MeanMachine Pogledah sada neka tvoja ranija predvidjanja (Herson, F15, ATACMS), pa se nadam da ce i ovo najnovije biti slicno. :) Ne verujem da su russi sposobni za proizvodnju neke visoke tehnologije, posebno ne serijske i ne sada. "Bitka za svakog ruskog čovjeka u Lugansku 12.09.2023. Ljubav između vojske i naroda, međuljudska solidarnost i vjera u sretnu budućnost." Grozno. +18 A Russian military truck kills a man at a pedestrian crossing in occupied Lugansk. 12.09.2023

Sve ukrajinsko mora da ode Deportacije, prisilno rusko državljanstvo, naseljavanje Rusa, sramotni izbori: u kontrolisanim regionima istočne i južne Ukrajine Kremlj demonstrira šta bi uradio celoj zemlji.

1. Patandjali - Izreke o Jogi Savrseno nutarnje znanstveno opisane tehnike duhovnog puta. 2. Herman Hesse - Sidarta Duhovni smisao covekovog zivota. Kratko, ali sadrzajno. 3. Dobrilo Nenadić - Dorotej Prica o monahu vidjenog ocima drugih. Nestvarna dobrota. 4. Frank Herbert - Dune Komplena serija. 5. Aba Aziz Makaja : Komaja (nemacka verzija je dopunjena) Osnove filozofije i duhovnih tehnika komaje. Napisano od najimpresivnijeg bica koje sam sreo u svom dosadasnjem zivotu.

Момо Капор Secam se kao kroz maglu da sam rado citao neke njegove romene - Beleske jedne Ane, Folirante, Provincijalac... Bili su nekako laki, interesantni, boemski ... neko napisa da je to "jeans" stil. Decenijama kasnije procitah u "Vremenu" tekst od Teofila Pancica ~ Vrati mi moje krpice, u kome se oplakuje Kaporovo skretanje u nacionalisticke vode. Nisam dalje pratio stvar, tek ovog leta nadjoh u maminoj biblioteci i procitah "Uspomene jednog crtaca" (dobitnik NIN-ove nagrade za roman godine 1999.) - Kaporovu umetnicku autobiografiju, sa osvrtima na mnoge umetnike koje je tokom zivota sretao. Isti zanimljivi stil i razmisljanja kao i nekada ... i onda tu i tamo pominjanje visegodisnjeg terenskog pracenja najnovijih balkanskih ratova, a na jednom mestu i spominjanje zajednickog rucka sa Mladicem, hrabrim generalom, koji jos uz to skromno jede hladnu supu sa rezancima, kao i crtez i ugodno secanje na Radovana Karadzica. Citam posle neke tekstove o tome kako se taj umetnik pretvorio u nacionalistu i ratnohuskaca, jednom recju u idiota i gada. I nekako mi zao, a uz to mi dolazi pitanje, nevezano samo za Kapora - koliko je moguce odvojiti umetnciko delo od samog umetnika ? Jos nekoliko tekstova, koji se ticu Kapora nakon `90-tih. Nedostojni pad Mome Kapora Eh, taj tvoj Momo Vladimir Arsenijević: MOMO KAPOR JE BIO SOCIOPAT Ćosić, Kusturica, Momo Kapor: Sme li umetnik sa Balkana da se bavi politikom Momo Kapor: Od urbane legende do urbicida Evo i jednog njegovog intervjua NIN-u - Da li je ovaj naš, onda, iracionalan rat? — Kada je rat, sklon sam da pojednostavim stvari i ostavim po strani osećanje za nijanse. Taj rat, naime, nismo mi izazvali. Ako neko želi da nas zatre, moramo mu se suprotstaviti, ma koliko to odudaralo od dobrog ukusa i lepog vaspitanja. Ja dobro znam te zlikovce. Upoznao sam ih u najranijem detinjstvu i prepoznajem ih na četiristo kilometara - njihovu primitivnu svirepost, njihov miris, znoj i krv... Sa njima nema nikakvog razgovora! Niti dodvoravanja.

Tuzno.

Da li je tacno ovo sto pise u clanku i da li je to stvarno problem ? Kada davanje napojnica potpuno izmakne kontroli 25 posto napojnice? 30 posto? U SAD-u su turisti i potrošači pod pritiskom da plaćaju više. Postoji razlog za to. Vukao je konce u pozadini, sada ga kažnjavaju kao teroristu Enrique Tarrio, bivši šef Ponosnih dječaka, dobio je 22 godine zatvora. To je dosad najoštrija kazna za sve koji su umiješani u napad na američki parlament 6. siječnja 2021.

Sada znam, ali sam prvo naleteo na foto. Pokusavam da zamislim svajcarske predsednike kako rade to isto i nikako mi ne uspeva.

A ja mislio da je ovo fotoshop. :)

Da, steta je sto ovde nema vise staklenih flasa za jogurte (mada istini za volju ovde i nema tecnog jogurta na koji smo mi navikli i pored stotine vrste sira i ostalih mlecnih proizvoda nemaju ni nas kajmak). Gledao sam neku emisiju koja je putem GPS Trackera pratila put otpadnih materija i koja delimicno potvrdjuje to sto pises o izvozu djubra u Afriku, ali ako se dobro secam radilo se o Nemackoj. Nisam siguran da to vazi za Svajcarsku. Na interenetu nisam nasao podatke pa ako nesto imas - davaj. Recycling Although consumption rates are above the global average, Switzerland is often cited as a recycling role model because of its waste collection, separation and recovery system. In addition to a state-of-the-art waste management infrastructure, the authorities actively encourage the population to recycle as much as they can. Switzerland leads the way in PET recycling Switzerland is frequently commended for its exemplary waste collection, sorting and recycling system. Plastic bottle recycling is just one example of Switzerland's sustainable waste management. Let's take a tour around Müller Recycling, where innovative technologies extend the lifecycle of plastic bottles. Every year Müller Recycling sorts and recycles 20,000 tonnes of bottles, representing more than half of Switzerland's plastic bottle waste. Thomas Müller is the third generation of his family to manage the company, which is based in Frauenfeld in the canton of Thurgau. If he were asked to give Switzerland a score for PET (polyethylene terephthalate) recycling, it would have to be an 'A'. "PET is by far the most widely used packaging polymer, with a 95% recycling rate, which is outstanding." There are more than 56,000 PET collection points throughout Switzerland. Some 200 million bottles are recycled every year, corresponding to roughly 6,950 tonnes of PET. Recycling-map.ch Recycling in Switzerland Waste is a reflection of our consumer behavior. Switzerland has one of the highest levels of waste produced by its population in the world. Between 1970 and 2013, the annual production of waste more than doubled, from 309 kg to 707 kg per person. This increase is due, among other things, to our economic growth. Over time, however, not only has more and more waste been produced, but the Swiss have also become world champions in recycling. In Switzerland, 53% of municipal waste is currently recycled. Actors in the recycling system in Switzerland In order for the recycling cycle to work, the interaction of various actors in the value chain is required. On the one hand, producers and manufacturers must design products and packaging in such a way that they can ultimately be recycled. On the other hand, you also have to help finance the recycling system by paying early contributions on your packaging. The (retail) trade then brings the products to consumers, who in turn have to return and recycle the packaging in an environmentally friendly manner. The recyclable materials are then taken from the collection points (either by municipalities, private individuals or retailers) by transporters to the sorting and recycling centers. The latter then make the recyclable materials available to manufacturers in high quality as secondary raw materials. The entire recycling system, including the quality of the recyclate, is monitored, operated and financially regulated by an organization. It also ensures that the entire industry is involved and that legal requirements are adhered to. These recycling organizations are the Members of Swiss Recycling: Ferro Recycling for sheet steel packaging IGORAfor aluminum packaging Inobat for batteries and accumulators PET-Recycling Schweiz for PET beverage bottles SENS for electrical and electronic devices Swico for electrical and electronic devices SLRS for lamps VetroSwiss for glass