Kosovo, priznati ili ne?

[Vjekoslav]

5 hours ago, ZnajJova said:

Ono što je SFRJ napravila na Kosovu

 

Srbija je ili srusila ili pokusala srusiti. 

 

 

1 hour ago, ZnajJova said:

Tako su i Balkanski narodi, svakih par-sto-godina, imali po neku deceniju/nedelju da jedni drugima naprave školu. Samo jedan treptaj oka, u  pauzi izmedju dva pokolja inicirana da li zbog poreza na čaj 1770. g.  ili kakvog sličnog sranja docnije. 

 

kao sto svi ljudi nisu rodjeni da budu ucitelji, tako ni svi narodi nisu stvoreni za pravljenje skola drugim narodima. primjera radi, hrvatski i srpski narod nisu kadri napraviti (dobre) skole drugim narodima. zasto? zato sto su bili losi ucenici u ionako losoj (njemackoj) narodnoj skoli. postoje sa druge strane i neki dobri ucenici dobrih skola. evo npr. americki narod je ponajbolji ucenik francuske i engleske skole. i zato americki narod moze drugim narodima praviti (dobre) skole.

 

 

 

 

 

[Kinik]

33 minutes ago, fancy said:

... OK. Nek ne bude da je tako. Nema veze...

 

U pravu si.

Citam ovo dole i na trenutak pomislim da se u AV uselio 4umski duh veselog ZnajJove!

Priceless!

 

>> ... Vučić o "konačnom cilju Prištine" i "kamerama, busijama i zasedama"
Cilj svih poteza Prištine jeste da uspostavi kontrolu nad severom i da protera Srbe sa cele teritporije Kosova i Metohije, rekao je predsednik Aleksandar Vučić.
Izvor: Tanjug, sreda, 3.07.2019.

 

Vučić je rekao da Priština pokušava da primora Srbe sa severa KiM da kupuju albansku, a ne srpsku robu, da zabrani slobode govora i hapsi i proteruje sve koji se protive njenoj politici.

Postavlja se pitanje zašto to Priština radi, šta je konačni cilj Prištine i nekih sa Zapada koji te mere podržavaju i šta je ono što mi možemo da uradimo, rekao je predsednik Vučić na vanrednoj pres konferenciji.
...
"Ne, nego ćete na silu da ih naterate da jedu albanske čokolade umesto srpskih. Govorimo o nečemu što se ne dešava nigde u svetu u 21. veku", rekao je predsednik. Kako je rekao, u celom svetu je prirodno da ljudi žele da kupuju robu sa određenim geografskim poreklom.
...
"Kako mislite da dostavimo hranu Srbima na KiM? Sa Marsa ili iz litosfere? Kako da stigne roba do njih? Ili da kažemo - nikako, naviknite se, nemojte više da jedete čačanski čips, ili Jafu, jedite tuđe prozivode. To nećemo. I šta ćemo sad?", upitao je predsednik.
...
Vučić je rekao i da je Priština juče pokušala da dovođenjem kamiona prodaje robu Srbima na severu KiM, ali da niko nije hteo da kupi ništa.
...
"Divim se našem narodu. Taj heroizam je ostao nezabeležen kod nas, ali oni zaslužuju ne samo poštovnaje, već i divljenje. Nisu im juče prodali ni kilogram šećera, ni soli. Niko nije nije hteo da kupi ništa, jer su Srbi hteli da im pokažu kakvu robu hoće. I na to imaju pravo", poručio je predsednik Srbije.
...
Dodao je da je ponosan na Srbe i zbog toga što su na severu bila zatvorena 403 prodajna objekta, odnosno svi, čime su pokazali jedinstvo i protest nenasilnim gandijevskim otporom prištinskim vlastima.
...
"Uz pomoć SAD postavili oko 150 kamera po šumama oko alternativnih prelaza"
„Misle da smo glupi da ne znamo ko i gde postavlja kamere, busije i zasede. Bore se protiv ljudi koji žele samo da jedu hleb“, rekao je on.
...
Predsednik Srbije Aleksandar Vučić istakao je da je Priština angažovala, uz podršku dela međunarodne zajednice, kompletnu agenturnu i saradničku mrežu, kako bi predstavili Srbiju kao ključnog krivca za sve, kako bi uvek imali opravdanje za priču da je "Vučić kriv" i da mu "odgovara da izbije nešto na severu".
...
Vučić je kazao da postoji pojačano lobiranje i plaćanje političara na međunarodnoj političkoj sceni koji treba da potvrde da Srbi nisu ugroženi, već da su Albanci žrtve, jer im oni daju hleb koji neće da jedu.
...
To, kako je objasnio, ima za cilj da ljudi zaborave na vezanost za srpsku državu, srpski jezik, i da se pomire sa tim da žive u drugoj državi.

 

=============================

 

>> ... Vučić o Haradinaju: Šta on meni ima da piše pisma
Što Ramuš Haradinaj uopšte brine zbog mene, kad njemu ni veliki, poput Trampa, Merkel i Makrona ne mogu ništa, zapitao je ironično predsednik Aleksandar Vučić.
Izvor: Tanjug, sreda, 3.07.2019. ... <<

...

Edited July 3, 2019 by Kinik

[Constantin]

2 hours ago, Kinik said:

 

Nije sve relativno.

Valjda je za 4rum bitno ko ume da pise?

 

...

Relativno je, kako nije ? A ko je kompetentan da to proceni ? Batali to šibicarenje, pusti ljude polemiši sa njihovim stavovima. Ovo je sad drugačiji forum....

[Kinik]

3 hours ago, Constantin said:

... ja sam malo stariji forumaš od tebe, to je činjenica....sve ostalo je relativno...

 

25 minutes ago, Constantin said:

... relativno je, kako nije ? A ko je kompetentan da to proceni ? ... batali to šibicarenje, pusti ljude polemiši sa njihovim stavovima. Ovo je sad drugačiji forum....

 

Ti si, po obicaju, krenuo sa sibicarenjem i ucitavanjem.

Ja polemisem sa stavovima i pisem o tome, a sta ti mislis o 4umu - to me nimalo ne zanima.

Ovde se pise a ne sibicari.

 

...

[Constantin]

5 minutes ago, Kinik said:

 

 

Ti si, po obicaju, krenuo sa sibicarenjem i ucitavanjem.

Ja polemisem sa stavovima i pisem o tome, a sta ti mislis o 4umu - to me nimalo ne zanima.

Ovde se pise a ne sibicari.

 

...

Potencirao si na tome da si stari forumaš...rekoh da asam stariji po forumskom stažu = činjenica, ništa više. Dobro je matori...samo nastavi, imaš moju podršku    

[ZnajJova]

1 hour ago, Vjekoslav said:

 

Srbija je ili srusila ili pokusala srusiti. 

 

 

 

kao sto svi ljudi nisu rodjeni da budu ucitelji, tako ni svi narodi nisu stvoreni za pravljenje skola drugim narodima. primjera radi, hrvatski i srpski narod nisu kadri napraviti (dobre) skole drugim narodima. zasto? zato sto su bili losi ucenici u ionako losoj (njemackoj) narodnoj skoli. postoje sa druge strane i neki dobri ucenici dobrih skola. evo npr. americki narod je ponajbolji ucenik francuske i engleske skole. i zato americki narod moze drugim narodima praviti (dobre) skole.

 

 

 

 

 

Navedi mi objekte koje je Srbija srusila za vreme sukoba na Kosovu.Hvala unapred.

 

Ovaj perfomans sa skolama...ne znam sta da kazem,bolje je cutati.

[Mama_mia]

5 hours ago, ZnajJova said:

Banda razbojnika koja je na vlasti u ovom delu sveta, jednoga dana biće zamenjena boljima. Dug je to, i blatnjav put. I neće biti bolji ako danas u podne nekakva vlast prizna nezavisnost Kosova.

 

...kada bi danas/sutra u podne, vlast priznala nezavisnost kosova,

ljudi bi pobesneli, vristali bi: zasto bas u podne i sta se u tom podnevu tacno krije,

dakle,

niko se ne bi setio da bi trebalo da se pobuni zbog priznanja vec zbog termina....

 

[ZnajJova]

3 hours ago, Constantin said:

Relativno je, kako nije ? A ko je kompetentan da to proceni ? Batali to šibicarenje, pusti ljude polemiši sa njihovim stavovima. Ovo je sad drugačiji forum....

Nemoj, molim te, mene i tog osvedocenog trumpistu stavljati u istu recenicu. Ili ako bas moras...jbg, sta je tu je 😁...ops,htedoh da odgovorim Kiniku,al neda Kineska masina 😁...izvinjavam se.

Edited July 3, 2019 by ZnajJova

[Kinik]

2 hours ago, ZnajJova said:

... navedi mi objekte koje je Srbija srusila za vreme sukoba na Kosovu ...

 

Ti bi malo da se prenemazes / mnogo lazes / i pravis veoma nevest?

Zar zaista mislis da su drugi nepismeni, ne znaju da potraze podatke po arhivama ili su ostrasceni naZiJonski radenici?

http://www.icty.org/x/cases/slobodan_milosevic/prosexp/bcs/kos-des-b.htm

 

>> ... 2.1 Oštećenja kulturne baštine koja se pripisuju NATO bombardovanju
Jugoslovenske vlasti i drugi tvrdili su da su važni istorijski i verski spomenici i znamenitosti na Kosovu uništeni ili teško oštećeni u vazdušnim udarima NATO-a, među njima: Gračanica, manastir Dečani, Pećka patrijaršija, Crkva gospe Ljeviške i Sinan pašina džamija u Prizrenu, Muzej Prizrenske lige, Hadum džamija u Đakovici/Gjakova/, istorijski bazari u Đakovici i Peći/Peja/, katolička crkva Svetog Antona u Đakovici i dva stara mosta iz vremena Turaka: Terzijski most/Ura e Terzive/ i Tabački most/Ura e Tabakeve/ kod Đakovice. Tvrdilo se da su istorijska jezgra Prizrena i Prištine takođe potpuno uništena u NATO bombardovanju.

Od gore pomenutih lokacija, utvrđeno je da ni na jednoj nema znakova oštećenja koja bi se mogla pripisati vazdušnim napadima. Za neke znamenitosti, uključujući srpske pravoslavne spomenike i nekoliko nesrpskih kulturnih znamenitosti (Sinan pašina džamija, dva turska mosta), utvrđeno je da su apsolutno netaknuti.

Ostali su oštećeni ili uništeni, ali je šteta očigledno naneta sa zemlje (Muzej Prizrenske lige, džamija Hadum, istorijski bazari u Peći i Đakovici), a ne iz vaduha. Katolička crkva Svetog Antona u Đakovici nije pogođena u vazdušnim napadima, već ju je preuzela Vojska Jugoslavije koja ju je pretvorila u vojni objekat. Spomenici u istorijskom jezgru Prizrena bili su potpuno netaknuti, izuzev Muzeja Prizrenske lige. Tri stare kuće u starom delu Prištine srušile su se od udara vazdušne mase kada je raketa NATO-a pogodila zgradu PTT-a, ali glavni spomenici u starom gradu nisu pretrpeli štetu.

U ruralnim delovima, krov jedne seoske džamije (u Jablanici kod Prizrena) oštećen je u vazdušnom udaru NATO-a, kako je to potvrdila Islamska zajednica. Jedna katolička crkva koja je van upotrebe (crkva Svetog Petra i Pavla u Đakovici) takođe je pretrpela oštećenja usled vazdušnog udara prilikom raketnog udara na obližnju bazu Vojske Jugoslavije. Druge štete nanete kulturnoj baštini koja bi se mogla pripisati akciji NATO-a nije bilo.

 

2.2. Oštećenja civilne arhitekture od istorijskog značaja
Napadi na civilne građevine od istorijskog značaja bili su usredsređeni na dve vrste ciljeva: gradska jezgra iz turskog vremena, koja se sastoje od trgovačkih zgrada i kompleksa džamija, i tradicionalne stambene zgrade i u urbanim i u ruralnim delovima (vidi kartu oštećenih/uništenih civilnih građevina od istorijskog značaja).

Tri od četiri dobro očuvana gradska jezgra na Kosovu pretrpela su teška razaranja tokom proleća 1999. - Peć, Đakovica i Vučitrn/Vushtrri/. Uprkos optužbama jugoslovenskih vlasti, na osnovu prirode oštećenja bilo je očigledno da to razaranje nije posledica bombardovanja iz vazduha, već požara izazvanih na zemlji, unutar pojedinačnih zdanja. Očevici su u svojim izjavama identifikovali srpske policajce, pripadnike Vojske Jugoslavije i paravojnih snaga, a u nekim slučajevima i srpske civile kao počinioce tih napada. Izgleda da je cilj tih napada bilo uništenje građevina i kulturnih i verskih spomenika vezanih za albansko stanovništvo Kosova; svako gradsko jezgro sastojalo se od građevina iz vremena Turaka i zgrada iz 20. veka i u svakom pojedinačnom slučaju moderne zgrade su bile uglavnom netaknute ili su pretrpele samo kolateralnu štetu.

Kula je utvrđena kuća od kamena tipična za ovaj deo Balkana. Na Kosovu je pre rata postojalo najmanje 500 kula, koje su bile koncentrisane u zapadnim i severnim delovima pokrajine. Dok su kule u gradovima građene kao zasebne građevine, u seoskim područjima su građene u sklopu kompleksa od 15 ili 20 zgrada. Većina kula na Kosovu sagrađene su tokom 18. i 19. veka i u njima su generacijama živele iste albanske porodice. Kule nisu bile samo povezane sa određenim porodicama koje su ih sagradile i u njima živele, već su svuda važile i za simbol albanske kulture i identiteta. I u selima i u gradovima, kule su bile mete napada tokom 1998. i 1999. U mnogim slučajevima kula je spaljena, dok su sve okolne zgrade ostale neoštećene. U nekim slučajevima očevici su, kao počinioce napada na kule, identifikovali srpske vojnike (kula Shabana Curija u kula Kamera Hasana Pavataja u Gornjem Streocu/Strellc i Eperm/) ili srpske civile (kula Jashara Pashe, Peć). U nekim slučajevima (Peć), jedino su ostale one kule u gradu čiji su vlasnici bili Srbi ili u kojima su živeli Srbi.

Istraživanje sadrži 45 odrednica koje dokumentuju oštećene ili uništene kule. Pošto se veliki broj kula nalazio u selima ili na seoskim područjima koja autori istraživanja nisu mogli da obiđu zbog loših puteva, ovo istraživanje nesumnjivo prikazuje manju štetu od one koja je stvarno naneta kulama na Kosovu. Celovita posleratna istraživanja kula nedavno su, pod pokroviteljstvom UNMIK-a, obavljena u pet opština: Peći, Dečanima/Decan/, Đakovici, Istoku i Klini. Ta istraživanja ukazuju na to da su kule na Kosovu bile glavna meta napada tokom 1998-1999. U opštini Dečani, na primer, od 263 kule, 70 je potpuno ili gotovo potpuno uništeno (kategorija V), a još 161 je znatno oštećena (kategorije III i IV); podaci našeg istraživanja govore da je do ovih oštećenja većinom došlo tokom 1998. i 1999.

Konak je drugi oblik tradicionalne urbane stambene građevine iz otomanskog vremena. Mnogi konaci na Kosovu dobili su ime po uglednim albanskim porodicama koje su generacijama živele u njima i oni čine opštinske ili regionalne spomenike. Kao i kule, konaci su često birani za podmetanje požara. U mnogim slučajevima je utvrđeno da je oštećeni ili uništeni konak okružen neoštećenim modernim zgradama.

 

2.3 Oštećenja islamske arhitektonske baštine
Islamska arhitektonska baština na Kosovu obuhvata džamije, tekije (zgrade za derviše iz sufijskih laičkih bratstava), medrese (teološke škole), mektebe (osnovne verske škole gde se izučava Koran), islamske biblioteke, hamame (kupatila), turbeta (mauzoleje) i tradicionalne pijace, sagrađene kao pomoć islamskim dobrotvornim organizacijama. Sve vrste gore pomenutih građevina napadnute su tokom 1998. i 1999, pri čemu je najviše napada bilo na džamije.

Prema statističkim podacima objavljenim 1993, na Kosovu je bilo 607 džamija. Od tog broja, 528 su bile bogoslužne džamije od kojih je 498 bilo u aktivnoj upotrebi, a 79 su bile manje lokalne improvizovane bogomolje (mesdžid) od kojih je 70 korišćeno aktivno.[4] Tokom 1998-1999. oštećeno je ili uništeno otprilike 225 tih džamija. Ta oštećenja su u velikoj meri bila rezultat napada usmerenih na džamije: eksplozivnih naprava podmetnutih u džamiji ili unutar minareta; artiljerijske vatre otvorene na minaret ili požara podmetnutog u džamiji. U nekim slučajevima, takvi napadi bili su propraćeni ispisivanjem antialbanskih ili prosrpskih grafita po zidovima džamije ili unutar mihraba (ovalno udubljenje u zidu džamije za molitvu) i vandalizmom nad verskim spisima (iscepani, spaljeni i oskrnavljeni Kurani) i stvarima u džamiji. U nekim kontekstima, džamije i druga islamska arhitektonska baština bili su jedini objekti u kraju na koje je izvršen napad. U opštini Peć tokom 1998. i 1999. napadnut je svaki od 49 islamskih spomenika na tom području: 36 džamija, od kojih polovina potiče iz perioda od 15. do 18. veka, dva sufijska hrama (tekije ili derviške zgrade), jedna medresa iz 18. veka, hamam iz 15. veka, svih devet mekteba (muslimanskih osnovnih verskih škola) i istorijski arhiv i biblioteka islamske zajednice.

 

2.4 Oštećenja katoličke arhitektonske baštine
Katolička arhitektonska baština na Kosovu obuhvata crkve, ženske i muške samostane crkvenih redova, kao i neke hramove u ruralnim delovima. U područja sa znatnim prisustvom katoličkog življa spadaju severozapadno Kosovo (opština Klina), zapadno Kosovo (oblast Has zapadno i južno od Đakovice) i jugozapadno Kosovo (oblast Skopske Crne Gore/Karadaka/ kod Vitine/Viti/). Katoličkih crkava ima i u okolini Prizrena, kao i u samom gradu koji je i sedište katoličke biskupije, i u većini većih gradova Kosova. Katolici su većinom poreklom Albanci, a u malom broju ima i Hrvata i Roma.

Na osnovu našeg rada na terenu, informacija dobijenih od lokalnog katoličkog sveštenstva i iz drugih izvora, stiče se utisak da je šteta naneta katoličkim crkvama bila ograničena na nekolicinu seoskih crkava kod Đakovice i Kline (ukupno je oštećeno sedam crkava, a dve su uništene). Čak i u oblastima gde je bilo masovnog paljenja albanskih kuća i uništenja islamskih verskih spomenika (npr. oblast oko Beca, blizu jezera Radonjić), katoličke crkve i većina kuća Albanaca katolika ostale su neoštećene.[5]

Katoličku crkvu svetog Antona u Prištini i katoličku crkvu sv. Antona i susedni franjevački samostan u Đakovici zauzeli su pripadnici Vojske Jugoslavije na početku vazdušnih napada NATO-a i koristili su ih kao vojne objekte, što predstavlja kršenje zakona ratovanja slično zloupotrebi simbola Crvenog krsta. U slučaju crkve u Prištini, radarski uređaj za protivvazdušnu odbranu VJ-a bio je postavljen na crkveni toranj, ugrožavajući i crkvu i okolno gusto naseljeno stambeno područje. U slučaju crkve u Đakovici, oficiri i vojnici iz obližnje baze Vojske Jugoslavije premestili su se u crkvu, županijsku zgradu i samostan "pola sata pre nego što je počelo bombardovanje NATO-a", prema tvrdnji župnika. Pripadnici VJ-a iselili su sveštenike i opatice i u naredna dva meseca koristili su crkvene zgrade kao komandni centar.[6]

 

2.5 Oštećenja srpske pravoslavne arhitektonske baštine
Srpska pravoslavna arhitektonska baština na Kosovu obuhvatala je crkve, manastire i groblja. U mnogim objavljenim statističkim podacima o broju crkava na Kosovu ne precizira se razlika između aktuelnih crkava i arheoloških lokacija.[7] U nedavno objavljenoj publikaciji Zavoda za zaštitu spomenika kulture Republike Srbije, kao spomenici i objekti pod zaštitom države pominje se 210 srpskih pravoslavnih crkava, manastira i groblja na Kosovu.

Jugoslovenske vlasti su tvrdile da je NATO gađao ili oštetio pravoslavne crkve i manastire u vazdušnim udarima tokom proleća 1999. Ispostavilo se da su neosnovane sve optužbe da je NATO bombardovanjem naneo štetu crkvama i manastirima na Kosovu. Neka zdanja za koje se tvrdilo da su oštećena u bombardovanju bila su, zapravo, potpuno neoštećena (npr. Pećka patrijaršija, Gračanica, Visoki Dečani). Za neke građevine za koje se tvrdilo da su oštećene u bombardovanju utvrđeno je da su zaista bile oštećene, ali je priroda tih oštećenja ukazivala na to da ona nisu mogla biti naneta važdušnim udarima (Drsnik).

Međutim, blizu 80 pravoslavnih crkava i manastira oštećeno je ili uništeno od juna do oktobra 1999, većina u sedmicama neposredno posle obustave neprijateljstava u junu 1999. Oko 40 tih građevina bile su izložene vandalizmu i oko 40 zdanja je pretrpelo teška oštećenja konstrukcije ili su potpuno uništena. Ta zdanja su većinom bila seoske crkve, od kojih su mnoge sagrađene u poslednjih 20 godina. Oko 15 ih je poticalo iz srednjovekovnog perioda. Glavna srednjovekovna pravoslavna svetilišta su, međutim, pod stalnom stražom KFOR-a i nisu oštećena. Veliki broj napada na srpske pravoslavne crkve desio se na područjima na kojima se prethodno na meti napada našla islamska arhitektonska baština, pa su ti napadi možda izvršeni u znak odmazde (na primer, Zočište/Zoqishte/, Mušutište/Mushutisht/, izvestan broj opština na jugoistoku Kosova). Međutim, neki napadi desili su se na područjima gde za vreme rata nije bilo odgovarajućeg razaranja islamske arhitektonske baštine (na primer, na područjima oko Kline/Kline/ i Uroševca/Ferizaj/).

U periodu između oktobra 1999. i pisanja ovog izveštaja prijavljeno je još 11 incidenata koji su za posledicu imali oštećenja srpske pravoslavne arhitektonske baštine. U devet incidenata radilo se o ponovljenim napadima na spomenike kojima su prethodno već naneta oštećenja. ... <<

----------------------------

>> ... https://sh.wikipedia.org/wiki/Rat_na_Kosovu

Glavni članak: Ratni zločini u Kosovskom ratu
 

Srpska vojska je tijekom 1998. i 1999. počela sa masovnim protjerivanjem Albanaca: tri tjedna nakon pokretanja NATO kampanje, registrirano je 525,787 izbjeglica sa Kosova. Mjesec dana kasnije, to je poraslo na 781,618 izbjeglica.[38] Na vrhuncu sukoba, bilo je registrirano 862,979 albanskih izbjeglica protjeranih sa tog područja,[38][39] što je oko 43 % ukupnog stanovništva Kosova. Oko 440,000 od njih je pobjeglo u Albaniju, a oko 300,000 u Makedoniju. Iako su vlasti u Beogradu pokušavali prikazati da su progoni rezultat NATO kampanje, izbjeglice su redovito javljale da ih je protjerala srpska vojska i policija.[38] Prijavljeni su mnogi slučajevi silovanja albanskih žena. Human Rights Watch je zabilježio 96 slučaja spolnog napastovanja od srpskih vojnika, među njima 6 slučaja žena koje su ubijene nakon silovanja. Bilo je i slučajeva prijavljenih grupnih silovanja. Uz sve to, ni VJ ni srpsko Ministarstvo unutarnjih poslova nisu napravili nikakav pokušaj istraživanja ili kažnjavanja takvih incidenata.[38]

Lokacije na Kosovu i jugu Srbije na kojima je NATO avijacija koristila zabranjenu municiju sa osiromašenim uranijumom.
Prema iskazima, JNA je sistematski prevozila leševe Albanaca u rudarski kompleks Trepča kraj Kosovske Mitrovice, gdje ih je palila. Prema „jednom tajnom službeniku“, između 1,200 i 1,500 leševa je tako uništeno u Trepču. U svibnju 2001. Srpska vlada je objavila da je kamion pun sa 86 leševa Albanaca bačen u Dunav u Srbiji tijekom rata na Kosovu.[38]

Između ožujka i lipnja 1999., srpski vojnici su uništili tisuće albanskih domova diljem Kosova uz pomoć topništva, buldožera, eksploziva i paljenja. Zabilježeno je i uništavanje džamija. Također je zabilježeno pljačkanje imovine. U nekim slučajevima, pogotovo onima koja su imala bliske veze s OVK, cijela sela su uništena. Gradovi Peć i Glogovac su teško oštećeni. Prema anketi UNHCR-a, koja je obuhvatila 285 kosovska sela, 9,809 od ukupno 35,185 domova (28 %) je potpuno uništeno[38].

Tijekom rata, srpske snage su namjerno otrovale bunare, a time i izvore pitke vode. U bunare su bacali kemikalije, mrtve životinje pa čak i ljudske leševe. Prema Međunarodnom odboru Crvenog križa, od 20,000 bunara na Kosovu, pola ih je otrovano[38].

Prema izvještajima HRW-a, najviše pljački događalo se u selu Belanica (Suva Reka). 31. ožujka 1999., srpska policija i paravojna postrojbe su ušle u selo, okupile stanovnike te od njih zahtijevale novac pod prijetnjom da će im ubiti djecu. Barem tucet Albanaca je ubijeno na taj način. Bilo je i slučajeva kada su militanti provaljivali u stan i zahtijevali novac od ukućana[38].

Između ožujka i lipnja 1999., srpske sigurnosne snage su uhitile Albance i tjerale ih na kopanje rovova, bunkera i drugih teških fizičkih poslova, što HRW karakterizira kao prisilni rad. Tijekom NATO intervencije, srpske snage sigurnosti prisiljavale su albanske civile da budu u njihovoj blizini ili između srpskih položaja, koristeći ih kao ljudski štit, što je zabranjeno prema članku 28 četvrtom Ženevskom konvencijom. Svjedok iz Mališeva je izjavio da je bio u skupini od 500 civila koja su zadržana u blizini albanske granice kada su srpske snage napadale OVK lokacije[38]. ... <<

-----------------------------------

Fond za humanitarno pravo

http://www.hlc-rdc.org/?cat=290

21.02.2017.
Film „General Diković i 37. brigada na Kosovu“
Dosije_Dikovic

U zoni odgovornosti 37. brigade Vojske Jugoslavije 1999. godine na Kosovu ubijeno je oko 1.400 civila. Posmrtni ostaci jednog broja žrtava otkriveni su u masovnim grobnicama u Srbiji. Brigadom je u to vreme komandovao aktuelni načelnik Generalštaba Vojske Srbije Ljubiša Diković. Ni on ni pripadnici njegove jedinice nikada nisu odgovarali za te zločine.
U filmu Fonda za humanitarno pravo „Ljubiša Diković i 37. brigada na Kosovu“ predočeni su dokazi o prisustvu i ulozi Vojske Jugoslavije u masovnim ubistvima civila u Izbici, Ćirezu, Šavarinama, Rezali i drugim selima u oblasti Drenice, a koji su prethodno opisani i u dosijeima “Ljubiša Diković” i “Rudnica“.
Više televizija u Srbiji, uključujući javne servise Radio-televizija Srbije i Radio-televizija Vojvodine, odbili su ili nisu odgovorili na zahtev da prikažu film.

--------------------------

Iz arhiva FHP
http://www.hlc-rdc.org/?page_id=17468

 

...

[ZnajJova]

10 minutes ago, Kinik said:

 

Ti bi malo da se prenemazes / mnogo lazes / i pravis veoma nevest?

Zar zaista mislis da su drugi nepismeni, ne znaju da potraze podatke po arhivama ili su ostrasceni naZiJonski radenici?

http://www.icty.org/x/cases/slobodan_milosevic/prosexp/bcs/kos-des-b.htm

 

>> ... 2.1 Oštećenja kulturne baštine koja se pripisuju NATO bombardovanju
Jugoslovenske vlasti i drugi tvrdili su da su važni istorijski i verski spomenici i znamenitosti na Kosovu uništeni ili teško oštećeni u vazdušnim udarima NATO-a, među njima: Gračanica, manastir Dečani, Pećka patrijaršija, Crkva gospe Ljeviške i Sinan pašina džamija u Prizrenu, Muzej Prizrenske lige, Hadum džamija u Đakovici/Gjakova/, istorijski bazari u Đakovici i Peći/Peja/, katolička crkva Svetog Antona u Đakovici i dva stara mosta iz vremena Turaka: Terzijski most/Ura e Terzive/ i Tabački most/Ura e Tabakeve/ kod Đakovice. Tvrdilo se da su istorijska jezgra Prizrena i Prištine takođe potpuno uništena u NATO bombardovanju.

Od gore pomenutih lokacija, utvrđeno je da ni na jednoj nema znakova oštećenja koja bi se mogla pripisati vazdušnim napadima. Za neke znamenitosti, uključujući srpske pravoslavne spomenike i nekoliko nesrpskih kulturnih znamenitosti (Sinan pašina džamija, dva turska mosta), utvrđeno je da su apsolutno netaknuti.

Ostali su oštećeni ili uništeni, ali je šteta očigledno naneta sa zemlje (Muzej Prizrenske lige, džamija Hadum, istorijski bazari u Peći i Đakovici), a ne iz vaduha. Katolička crkva Svetog Antona u Đakovici nije pogođena u vazdušnim napadima, već ju je preuzela Vojska Jugoslavije koja ju je pretvorila u vojni objekat. Spomenici u istorijskom jezgru Prizrena bili su potpuno netaknuti, izuzev Muzeja Prizrenske lige. Tri stare kuće u starom delu Prištine srušile su se od udara vazdušne mase kada je raketa NATO-a pogodila zgradu PTT-a, ali glavni spomenici u starom gradu nisu pretrpeli štetu.

U ruralnim delovima, krov jedne seoske džamije (u Jablanici kod Prizrena) oštećen je u vazdušnom udaru NATO-a, kako je to potvrdila Islamska zajednica. Jedna katolička crkva koja je van upotrebe (crkva Svetog Petra i Pavla u Đakovici) takođe je pretrpela oštećenja usled vazdušnog udara prilikom raketnog udara na obližnju bazu Vojske Jugoslavije. Druge štete nanete kulturnoj baštini koja bi se mogla pripisati akciji NATO-a nije bilo.

 

2.2. Oštećenja civilne arhitekture od istorijskog značaja
Napadi na civilne građevine od istorijskog značaja bili su usredsređeni na dve vrste ciljeva: gradska jezgra iz turskog vremena, koja se sastoje od trgovačkih zgrada i kompleksa džamija, i tradicionalne stambene zgrade i u urbanim i u ruralnim delovima (vidi kartu oštećenih/uništenih civilnih građevina od istorijskog značaja).

Tri od četiri dobro očuvana gradska jezgra na Kosovu pretrpela su teška razaranja tokom proleća 1999. - Peć, Đakovica i Vučitrn/Vushtrri/. Uprkos optužbama jugoslovenskih vlasti, na osnovu prirode oštećenja bilo je očigledno da to razaranje nije posledica bombardovanja iz vazduha, već požara izazvanih na zemlji, unutar pojedinačnih zdanja. Očevici su u svojim izjavama identifikovali srpske policajce, pripadnike Vojske Jugoslavije i paravojnih snaga, a u nekim slučajevima i srpske civile kao počinioce tih napada. Izgleda da je cilj tih napada bilo uništenje građevina i kulturnih i verskih spomenika vezanih za albansko stanovništvo Kosova; svako gradsko jezgro sastojalo se od građevina iz vremena Turaka i zgrada iz 20. veka i u svakom pojedinačnom slučaju moderne zgrade su bile uglavnom netaknute ili su pretrpele samo kolateralnu štetu.

Kula je utvrđena kuća od kamena tipična za ovaj deo Balkana. Na Kosovu je pre rata postojalo najmanje 500 kula, koje su bile koncentrisane u zapadnim i severnim delovima pokrajine. Dok su kule u gradovima građene kao zasebne građevine, u seoskim područjima su građene u sklopu kompleksa od 15 ili 20 zgrada. Većina kula na Kosovu sagrađene su tokom 18. i 19. veka i u njima su generacijama živele iste albanske porodice. Kule nisu bile samo povezane sa određenim porodicama koje su ih sagradile i u njima živele, već su svuda važile i za simbol albanske kulture i identiteta. I u selima i u gradovima, kule su bile mete napada tokom 1998. i 1999. U mnogim slučajevima kula je spaljena, dok su sve okolne zgrade ostale neoštećene. U nekim slučajevima očevici su, kao počinioce napada na kule, identifikovali srpske vojnike (kula Shabana Curija u kula Kamera Hasana Pavataja u Gornjem Streocu/Strellc i Eperm/) ili srpske civile (kula Jashara Pashe, Peć). U nekim slučajevima (Peć), jedino su ostale one kule u gradu čiji su vlasnici bili Srbi ili u kojima su živeli Srbi.

Istraživanje sadrži 45 odrednica koje dokumentuju oštećene ili uništene kule. Pošto se veliki broj kula nalazio u selima ili na seoskim područjima koja autori istraživanja nisu mogli da obiđu zbog loših puteva, ovo istraživanje nesumnjivo prikazuje manju štetu od one koja je stvarno naneta kulama na Kosovu. Celovita posleratna istraživanja kula nedavno su, pod pokroviteljstvom UNMIK-a, obavljena u pet opština: Peći, Dečanima/Decan/, Đakovici, Istoku i Klini. Ta istraživanja ukazuju na to da su kule na Kosovu bile glavna meta napada tokom 1998-1999. U opštini Dečani, na primer, od 263 kule, 70 je potpuno ili gotovo potpuno uništeno (kategorija V), a još 161 je znatno oštećena (kategorije III i IV); podaci našeg istraživanja govore da je do ovih oštećenja većinom došlo tokom 1998. i 1999.

Konak je drugi oblik tradicionalne urbane stambene građevine iz otomanskog vremena. Mnogi konaci na Kosovu dobili su ime po uglednim albanskim porodicama koje su generacijama živele u njima i oni čine opštinske ili regionalne spomenike. Kao i kule, konaci su često birani za podmetanje požara. U mnogim slučajevima je utvrđeno da je oštećeni ili uništeni konak okružen neoštećenim modernim zgradama.

 

2.3 Oštećenja islamske arhitektonske baštine
Islamska arhitektonska baština na Kosovu obuhvata džamije, tekije (zgrade za derviše iz sufijskih laičkih bratstava), medrese (teološke škole), mektebe (osnovne verske škole gde se izučava Koran), islamske biblioteke, hamame (kupatila), turbeta (mauzoleje) i tradicionalne pijace, sagrađene kao pomoć islamskim dobrotvornim organizacijama. Sve vrste gore pomenutih građevina napadnute su tokom 1998. i 1999, pri čemu je najviše napada bilo na džamije.

Prema statističkim podacima objavljenim 1993, na Kosovu je bilo 607 džamija. Od tog broja, 528 su bile bogoslužne džamije od kojih je 498 bilo u aktivnoj upotrebi, a 79 su bile manje lokalne improvizovane bogomolje (mesdžid) od kojih je 70 korišćeno aktivno.[4] Tokom 1998-1999. oštećeno je ili uništeno otprilike 225 tih džamija. Ta oštećenja su u velikoj meri bila rezultat napada usmerenih na džamije: eksplozivnih naprava podmetnutih u džamiji ili unutar minareta; artiljerijske vatre otvorene na minaret ili požara podmetnutog u džamiji. U nekim slučajevima, takvi napadi bili su propraćeni ispisivanjem antialbanskih ili prosrpskih grafita po zidovima džamije ili unutar mihraba (ovalno udubljenje u zidu džamije za molitvu) i vandalizmom nad verskim spisima (iscepani, spaljeni i oskrnavljeni Kurani) i stvarima u džamiji. U nekim kontekstima, džamije i druga islamska arhitektonska baština bili su jedini objekti u kraju na koje je izvršen napad. U opštini Peć tokom 1998. i 1999. napadnut je svaki od 49 islamskih spomenika na tom području: 36 džamija, od kojih polovina potiče iz perioda od 15. do 18. veka, dva sufijska hrama (tekije ili derviške zgrade), jedna medresa iz 18. veka, hamam iz 15. veka, svih devet mekteba (muslimanskih osnovnih verskih škola) i istorijski arhiv i biblioteka islamske zajednice.

 

2.4 Oštećenja katoličke arhitektonske baštine
Katolička arhitektonska baština na Kosovu obuhvata crkve, ženske i muške samostane crkvenih redova, kao i neke hramove u ruralnim delovima. U područja sa znatnim prisustvom katoličkog življa spadaju severozapadno Kosovo (opština Klina), zapadno Kosovo (oblast Has zapadno i južno od Đakovice) i jugozapadno Kosovo (oblast Skopske Crne Gore/Karadaka/ kod Vitine/Viti/). Katoličkih crkava ima i u okolini Prizrena, kao i u samom gradu koji je i sedište katoličke biskupije, i u većini većih gradova Kosova. Katolici su većinom poreklom Albanci, a u malom broju ima i Hrvata i Roma.

Na osnovu našeg rada na terenu, informacija dobijenih od lokalnog katoličkog sveštenstva i iz drugih izvora, stiče se utisak da je šteta naneta katoličkim crkvama bila ograničena na nekolicinu seoskih crkava kod Đakovice i Kline (ukupno je oštećeno sedam crkava, a dve su uništene). Čak i u oblastima gde je bilo masovnog paljenja albanskih kuća i uništenja islamskih verskih spomenika (npr. oblast oko Beca, blizu jezera Radonjić), katoličke crkve i većina kuća Albanaca katolika ostale su neoštećene.[5]

Katoličku crkvu svetog Antona u Prištini i katoličku crkvu sv. Antona i susedni franjevački samostan u Đakovici zauzeli su pripadnici Vojske Jugoslavije na početku vazdušnih napada NATO-a i koristili su ih kao vojne objekte, što predstavlja kršenje zakona ratovanja slično zloupotrebi simbola Crvenog krsta. U slučaju crkve u Prištini, radarski uređaj za protivvazdušnu odbranu VJ-a bio je postavljen na crkveni toranj, ugrožavajući i crkvu i okolno gusto naseljeno stambeno područje. U slučaju crkve u Đakovici, oficiri i vojnici iz obližnje baze Vojske Jugoslavije premestili su se u crkvu, županijsku zgradu i samostan "pola sata pre nego što je počelo bombardovanje NATO-a", prema tvrdnji župnika. Pripadnici VJ-a iselili su sveštenike i opatice i u naredna dva meseca koristili su crkvene zgrade kao komandni centar.[6]

 

2.5 Oštećenja srpske pravoslavne arhitektonske baštine
Srpska pravoslavna arhitektonska baština na Kosovu obuhvatala je crkve, manastire i groblja. U mnogim objavljenim statističkim podacima o broju crkava na Kosovu ne precizira se razlika između aktuelnih crkava i arheoloških lokacija.[7] U nedavno objavljenoj publikaciji Zavoda za zaštitu spomenika kulture Republike Srbije, kao spomenici i objekti pod zaštitom države pominje se 210 srpskih pravoslavnih crkava, manastira i groblja na Kosovu.

Jugoslovenske vlasti su tvrdile da je NATO gađao ili oštetio pravoslavne crkve i manastire u vazdušnim udarima tokom proleća 1999. Ispostavilo se da su neosnovane sve optužbe da je NATO bombardovanjem naneo štetu crkvama i manastirima na Kosovu. Neka zdanja za koje se tvrdilo da su oštećena u bombardovanju bila su, zapravo, potpuno neoštećena (npr. Pećka patrijaršija, Gračanica, Visoki Dečani). Za neke građevine za koje se tvrdilo da su oštećene u bombardovanju utvrđeno je da su zaista bile oštećene, ali je priroda tih oštećenja ukazivala na to da ona nisu mogla biti naneta važdušnim udarima (Drsnik).

Međutim, blizu 80 pravoslavnih crkava i manastira oštećeno je ili uništeno od juna do oktobra 1999, većina u sedmicama neposredno posle obustave neprijateljstava u junu 1999. Oko 40 tih građevina bile su izložene vandalizmu i oko 40 zdanja je pretrpelo teška oštećenja konstrukcije ili su potpuno uništena. Ta zdanja su većinom bila seoske crkve, od kojih su mnoge sagrađene u poslednjih 20 godina. Oko 15 ih je poticalo iz srednjovekovnog perioda. Glavna srednjovekovna pravoslavna svetilišta su, međutim, pod stalnom stražom KFOR-a i nisu oštećena. Veliki broj napada na srpske pravoslavne crkve desio se na područjima na kojima se prethodno na meti napada našla islamska arhitektonska baština, pa su ti napadi možda izvršeni u znak odmazde (na primer, Zočište/Zoqishte/, Mušutište/Mushutisht/, izvestan broj opština na jugoistoku Kosova). Međutim, neki napadi desili su se na područjima gde za vreme rata nije bilo odgovarajućeg razaranja islamske arhitektonske baštine (na primer, na područjima oko Kline/Kline/ i Uroševca/Ferizaj/).

U periodu između oktobra 1999. i pisanja ovog izveštaja prijavljeno je još 11 incidenata koji su za posledicu imali oštećenja srpske pravoslavne arhitektonske baštine. U devet incidenata radilo se o ponovljenim napadima na spomenike kojima su prethodno već naneta oštećenja. ... <<

----------------------------

>> ... https://sh.wikipedia.org/wiki/Rat_na_Kosovu

Glavni članak: Ratni zločini u Kosovskom ratu
 

Srpska vojska je tijekom 1998. i 1999. počela sa masovnim protjerivanjem Albanaca: tri tjedna nakon pokretanja NATO kampanje, registrirano je 525,787 izbjeglica sa Kosova. Mjesec dana kasnije, to je poraslo na 781,618 izbjeglica.[38] Na vrhuncu sukoba, bilo je registrirano 862,979 albanskih izbjeglica protjeranih sa tog područja,[38][39] što je oko 43 % ukupnog stanovništva Kosova. Oko 440,000 od njih je pobjeglo u Albaniju, a oko 300,000 u Makedoniju. Iako su vlasti u Beogradu pokušavali prikazati da su progoni rezultat NATO kampanje, izbjeglice su redovito javljale da ih je protjerala srpska vojska i policija.[38] Prijavljeni su mnogi slučajevi silovanja albanskih žena. Human Rights Watch je zabilježio 96 slučaja spolnog napastovanja od srpskih vojnika, među njima 6 slučaja žena koje su ubijene nakon silovanja. Bilo je i slučajeva prijavljenih grupnih silovanja. Uz sve to, ni VJ ni srpsko Ministarstvo unutarnjih poslova nisu napravili nikakav pokušaj istraživanja ili kažnjavanja takvih incidenata.[38]

Lokacije na Kosovu i jugu Srbije na kojima je NATO avijacija koristila zabranjenu municiju sa osiromašenim uranijumom.
Prema iskazima, JNA je sistematski prevozila leševe Albanaca u rudarski kompleks Trepča kraj Kosovske Mitrovice, gdje ih je palila. Prema „jednom tajnom službeniku“, između 1,200 i 1,500 leševa je tako uništeno u Trepču. U svibnju 2001. Srpska vlada je objavila da je kamion pun sa 86 leševa Albanaca bačen u Dunav u Srbiji tijekom rata na Kosovu.[38]

Između ožujka i lipnja 1999., srpski vojnici su uništili tisuće albanskih domova diljem Kosova uz pomoć topništva, buldožera, eksploziva i paljenja. Zabilježeno je i uništavanje džamija. Također je zabilježeno pljačkanje imovine. U nekim slučajevima, pogotovo onima koja su imala bliske veze s OVK, cijela sela su uništena. Gradovi Peć i Glogovac su teško oštećeni. Prema anketi UNHCR-a, koja je obuhvatila 285 kosovska sela, 9,809 od ukupno 35,185 domova (28 %) je potpuno uništeno[38].

Tijekom rata, srpske snage su namjerno otrovale bunare, a time i izvore pitke vode. U bunare su bacali kemikalije, mrtve životinje pa čak i ljudske leševe. Prema Međunarodnom odboru Crvenog križa, od 20,000 bunara na Kosovu, pola ih je otrovano[38].

Prema izvještajima HRW-a, najviše pljački događalo se u selu Belanica (Suva Reka). 31. ožujka 1999., srpska policija i paravojna postrojbe su ušle u selo, okupile stanovnike te od njih zahtijevale novac pod prijetnjom da će im ubiti djecu. Barem tucet Albanaca je ubijeno na taj način. Bilo je i slučajeva kada su militanti provaljivali u stan i zahtijevali novac od ukućana[38].

Između ožujka i lipnja 1999., srpske sigurnosne snage su uhitile Albance i tjerale ih na kopanje rovova, bunkera i drugih teških fizičkih poslova, što HRW karakterizira kao prisilni rad. Tijekom NATO intervencije, srpske snage sigurnosti prisiljavale su albanske civile da budu u njihovoj blizini ili između srpskih položaja, koristeći ih kao ljudski štit, što je zabranjeno prema članku 28 četvrtom Ženevskom konvencijom. Svjedok iz Mališeva je izjavio da je bio u skupini od 500 civila koja su zadržana u blizini albanske granice kada su srpske snage napadale OVK lokacije[38]. ... <<

-----------------------------------

Fond za humanitarno pravo

http://www.hlc-rdc.org/?cat=290

21.02.2017.
Film „General Diković i 37. brigada na Kosovu“
Dosije_Dikovic

U zoni odgovornosti 37. brigade Vojske Jugoslavije 1999. godine na Kosovu ubijeno je oko 1.400 civila. Posmrtni ostaci jednog broja žrtava otkriveni su u masovnim grobnicama u Srbiji. Brigadom je u to vreme komandovao aktuelni načelnik Generalštaba Vojske Srbije Ljubiša Diković. Ni on ni pripadnici njegove jedinice nikada nisu odgovarali za te zločine.
U filmu Fonda za humanitarno pravo „Ljubiša Diković i 37. brigada na Kosovu“ predočeni su dokazi o prisustvu i ulozi Vojske Jugoslavije u masovnim ubistvima civila u Izbici, Ćirezu, Šavarinama, Rezali i drugim selima u oblasti Drenice, a koji su prethodno opisani i u dosijeima “Ljubiša Diković” i “Rudnica“.
Više televizija u Srbiji, uključujući javne servise Radio-televizija Srbije i Radio-televizija Vojvodine, odbili su ili nisu odgovorili na zahtev da prikažu film.

--------------------------

Iz arhiva FHP
http://www.hlc-rdc.org/?page_id=17468

 

Glede putesestvija anglosaksonske koalicije diljem Bliskog i svih ostalih Istoka. Kada god se na njih pripucalo iz nekakve kule, prvo se zove  Kongresna biblioteka, da se proveri ima li objekat istorijiski znacaj.Onda se sravni sa zemljom, bez obzira na odgovor.

 

Srpske snage su, medjutim, kako kaze legenda, imale taj divljacki nagon, pa su pucale na sve objekte iz kojih se na njih otvarala vatra, bez poziva u Biblioteku. Naravno, nema spora da su neki od objekata, kako to u ratu biva, sruseni iz ciste obesti i da predstavljaju varvarizam.Sve to treba/trebalo je istraziti i pocinioce kazniti.

 

No,mislim da je poenta, na zalost, u Biblioteci. Ako si clan Biblioteke, sve sto uradis u ratu je ok. I obrnuto.

[Kinik]

10 minutes ago, ZnajJova said:

...

 

 

Ti kad si uhvacen u lazi, odmah predjes na nemustu drljavinu i bacis se u neke trolerske fantazije.

Normalno da pismeni idu u biblioteke i normalno je da citaju relevantnu literaturu, a ne naZijonske romanticarske fantazije.

Uostalom, da nesto valjaju donele bi autorima i neku korist, a ne da se decenijama potucaju od tribunala do sudske arhive / biblioteke i nazad.

 

...

[ZnajJova]

Just now, Kinik said:

 

 

Ti kad si uhvacen u lazi, odmah predjes na nemustu drljavinu i bacis se u neke trolerske fantazije.

Normalno da pismeni idu u biblioteke i normalno je da citaju relevantnu literaturu, a ne naZijonske romanticarske fantazije.

Uostalom, da nesto valjaju donele bi autorima i neku korist, a ne da se decenijama potucaju od tribunala do sudske arhive / biblioteke i nazad.

 

...

Slabo verujem u pismenost neke diplomirane budale sa Vest Pointa, koja dronom pobije pola svadbe u nekoj Avganistanskoj zabiti, ili celu kolonu Albanskih izbeglica na Kosovu.

 

Stvar je samo u clanstvu u Biblioteci.

 

E da...mene ne mozes uhvatiti za laz.

[Kinik]

...

 

Slobodno se pravi bleskast, samo nemoj biti bezobrazan.

Takvih budalastina sam se naslusao dovoljno.

 

Btw, nisu 'dronovi' neko 'drotovi'!

 

>> ... Masakr u Ćuškoj (albanski: Masakra e Qyshkut) je jedan u nizu pokolja Albanaca u Kosovskom ratu. Odigrao se u selu Ćuška (u okolini Peći), na Kosovu, 14. maja1999. godine. Prema izveštajima, srpska policija i paravojne formacije su okupile meštane u tri seoske kuće, poubijale ih automatskim oružjem i zapalile. Prema optužnici je u ovom oružanom napadu na civilno stanovništvo sela Ćuška lišeno života 44 civila, dok je iz sela proterano više od 400 civila.^[1]  ...

 

>> ... Masakr u Izbici (albanski: Masakra e Izbicës) je bio jedan od najvećih pokoljacivilnog stanovništva tokom kosovskog rata.^[1] Prema izveštajima, 28. marta 1999. godine, neposredno nakon početka NATO bombardovanja, srpske snage su pobile oko 150 kosovskih Albanaca u selu Izbica u centralnom Kosovu.^[2]

 

>> ... Masakri u Drenici su bili serija masovnih ubistava Kosovskih Albanaca, koje su počinile specijalne jedinice srpske policije u oblasti Drenice (na Kosovu i Metohiji), tokom 1998. i 1999. godine.^[1]

Prema Human Rights Watch-u, "kršenja prava u oblasti Drenice bila su tako rasprostranjena da bi detaljni opis prevazišao okvire ovog izveštaja".^[1] Najteži zločini su počinjeni krajem februara i početkom marta 1998. u selima Ćirez, Likošani i Prekaz, kao i između marta i juna 1999. u selima Izbica, Rezala, Poklek i Staro Cikatovo.

Ratni zločini u regionu Drenice desili su se za vreme dok je na ovom području bila jedinica pod komandom generala Ljubiše Dikovića.^[2] 

 

... Dvadeset sedmog aprila prije 14 godina (1999.) u ovom mjestu (Meje) za svega nekoliko sati, prema podacima EULEX-a, ubijene su 372 osobe. ...

 

...

[ZnajJova]

43 minutes ago, Kinik said:

...

 

Slobodno se pravi bleskast, samo nemoj biti bezobrazan.

Takvih budalastina sam se naslusao dovoljno.

 

Btw, nisu 'dronovi' neko 'drotovi'!

 

>> ... Masakr u Ćuškoj (albanski: Masakra e Qyshkut) je jedan u nizu pokolja Albanaca u Kosovskom ratu. Odigrao se u selu Ćuška (u okolini Peći), na Kosovu, 14. maja1999. godine. Prema izveštajima, srpska policija i paravojne formacije su okupile meštane u tri seoske kuće, poubijale ih automatskim oružjem i zapalile. Prema optužnici je u ovom oružanom napadu na civilno stanovništvo sela Ćuška lišeno života 44 civila, dok je iz sela proterano više od 400 civila.^[1]  ...

 

>> ... Masakr u Izbici (albanski: Masakra e Izbicës) je bio jedan od najvećih pokoljacivilnog stanovništva tokom kosovskog rata.^[1] Prema izveštajima, 28. marta 1999. godine, neposredno nakon početka NATO bombardovanja, srpske snage su pobile oko 150 kosovskih Albanaca u selu Izbica u centralnom Kosovu.^[2]

 

>> ... Masakri u Drenici su bili serija masovnih ubistava Kosovskih Albanaca, koje su počinile specijalne jedinice srpske policije u oblasti Drenice (na Kosovu i Metohiji), tokom 1998. i 1999. godine.^[1]

Prema Human Rights Watch-u, "kršenja prava u oblasti Drenice bila su tako rasprostranjena da bi detaljni opis prevazišao okvire ovog izveštaja".^[1] Najteži zločini su počinjeni krajem februara i početkom marta 1998. u selima Ćirez, Likošani i Prekaz, kao i između marta i juna 1999. u selima Izbica, Rezala, Poklek i Staro Cikatovo.

Ratni zločini u regionu Drenice desili su se za vreme dok je na ovom području bila jedinica pod komandom generala Ljubiše Dikovića.^[2] 

 

... Dvadeset sedmog aprila prije 14 godina (1999.) u ovom mjestu (Meje) za svega nekoliko sati, prema podacima EULEX-a, ubijene su 372 osobe. ...

 

...

Kao sto napisah pre par dana, ne bih dozvolio da se iko od odgovornih  za  ratne zlocine izvuce nekaznjeno.Tu prvenstveno mislim na zlocine koje su izvrsili pripadnici mog naroda. 

 

Ne znam o kakvom bezobrazluku govoris,trudim se da nikoga ne uvredim.Unapred se izvanjavam ako sam tebe, ili bilo koga uvredio na bilo koji nacin.

 

[Vjekoslav]

6 hours ago, ZnajJova said:

Navedi mi objekte koje je Srbija srusila za vreme sukoba na Kosovu.Hvala unapred.

...

Ovaj perfomans sa skolama...ne znam sta da kazem,bolje je cutati.

 

nisi ti govorio samo o (fizickim) objektima, vec i o skolovanju, ekonomiji, gradjanskim pravima.

sto cemo sa Ustavom iz 1974.? zaboravio da ga je SFRJ napravila, a Srbija srusila? zaboravio da ga ne priznajes?

...

ako nisi u skoli naucio kako su, kada, i po kojim modelima nastajale nacije, i ako takve rupe u opcoj kulturi / znanju ne zelis nadoknaditi, onda da, bolje ti je sutjeti. ja na tvoj (sovinisticki) performans, gdje si Albance smjestio u 14. stoljece (a Srbe u 20. stoljece), ne mislim sutjeti.

 

 

5 hours ago, Mama_mia said:

 

...kada bi danas/sutra u podne, vlast priznala nezavisnost kosova,

ljudi bi pobesneli, vristali bi: zasto bas u podne i sta se u tom podnevu tacno krije,

 

The Pope celebrated the victory as well, as he had previously ordered all Catholic kingdoms to pray for the victory of the defenders of Belgrade. This led to the noon bell ritual that is still undertaken in Catholic and old Protestant churches. The day of the victory, 22 July, has been a memorial day in Hungary ever since.

 

https://en.wikipedia.org/wiki/Siege_of_Belgrade_(1456)#Noon_Bell

 

Edited July 3, 2019 by Vjekoslav
link

[Constantin]

Oko 185 službenika Kosovske policije je pod istragom Policijskog inspektorata Kosova pod sumnjom da su se lažno prijavili kao ratni invalidi, javlja kosovski Insajderi. Među njima je i V.V., osumnjičeni za seksualno zlostavljanje maloletnice iz Glogovca.

 

I posle 20 godina, u Kosovskoj policiji su na dužnosti zvaničnici koji su prijavljeni kao ratni invalidi, iako su pod istragom PIK-a već godinu dana.

Kosovski Insajderi objavio je spisak svih 185 policajaca koji se vode kao ratni invalidi i primaju penzije koje u visini variraju u zavisnosti od ozbiljnosti prijavljene povrede. Ove osobe su pod istragom PIK-a još od otvaranja slučaja lažnih veterana tužioca Eljeza Bljakaja koji je pod pritiskom političkih lidera, u strahu za svoj život, prošle godine napustio Kosovo.

 

Insajder dalje piše da je Specijalno tužilaštvo zahtevalo od PIK-a da te policajce suspenduje na osnovu dokumentacije koju su predali radi dokazivanja statusa ratnih veterana i invalida, ali da PIK to nije učinio.

 

Ipak, PIK je preporučio da Kosovska policija suspenduje 100 policajaca, tvrdi dalje Insajderi, ali pozivajući se na reči direktora policije, Rašita Ćeljaja, iz intervjua marta ove godine, ti policajci su poslati na medicinsko ispitivanje i nakon što je ustanovljeno da su zdravi i da je bezbedno da obavljaju dužnosti policajaca, nisu suspendovani.

„Veliki broj njih prijavilo je težak invaliditet i PIK je tražio njihovu suspenziju zbog rizika po instituciju. Uprava Kosovske policije je odlučila da ih pošalje na lekarske preglede, ispostavilo se da su svi zdravi“, rekao je Ćeljaj za T7, navodi Insajderi.

 

Bljakaj je sredinom prošle godine potresao kosovsku javnost nakon što je podneo optužnicu protiv članova vladine Komisije za priznavanje i verifikaciju statusa „mučenika nacije“, „invalida“, „veterana“, „člana i izgnanika Oslobodilačke vojske Kosova“, zbog verifikacije preko 19.000 lažnih veterana čime je, kako se tvrdi, kosovski budžet oštećen za iznos od blizu 40 miliona evra godišnje.

Na optužnici je bilo 11 osumnjičenih, među njima i bivši ministar Kosovskih snaga bezbednosti, Rustem Beriša, kao i njegov zamenik, Agim Čeku.

 

Quote

U opštine na Severu jutros je stiglo sveže voće i povrće, a većina prodavnica, apoteka i ugostiteljskih objekata je nakon dva dana otvorena. U prodavnicama su scene iste kao i pre zatvaranja objekata u znak protesta na takse kosovske vlade od 100% na uvoz robe iz Srbije i BiH – većina rashladnih vitrina za mlečne proizvode i vodu je prazno. Trgovci nam kažu da je roba juče „puštena“, ima je i iz Srbije i iz Bošnjačke, tvrde.

 

[Kinik]

...

 

Tzv. kossev?

 

...

[Constantin]

4 minutes ago, Kinik said:

...

 

Tzv. kossev?

 

...

Da..ima vas kojima je bitno "ko je objavio" a ne šta je objavio...

 

[Eddard]

ZnajJova - 60 dana.

 

Objašnjenje na PB.

[Kinik]

...

 

Nimalo me ne zanimaju ni razobrucene drzavne lazi, ni njihovi histericni mediji.

 

Sta bi sa onim 'prebijenim srpskim novinarom' koga je napustila zhemska zarad 'stranjskog lika', pa luzercina pokusao da je privede oboru, a oni ga 'upristojili'?

Gde su oni 'studenti', sa izgledom pregojenih drotova koji su strajkovali gladju?'

Gde su oni opancarski - 'balvandzije_kupusari'?

Gde je ona 'municija' iskopana u potrebnom trenutku ispod zemlje?

Gde su ona dva histericna 'doktora' koju su redovno naprdjivali o 'katastrofi kataklizmicnih razmera'?

Gde su one odebljale likinje sa 'trajnom & masnim karminom' koje su mazno zuborile - 'pa mi samo hocemo da radimo nas posao u ... sudstvu?'

Pa usput neko ubije ukrajinskog policajca / litvanskog carinika?

 

...

[Constantin]

9 minutes ago, Kinik said:

...

 

Nimalo me ne zanimaju ni razobrucene drzavne lazi, ni njihovi histericni mediji.

 

Sta bi sa onim 'prebijenim srpskim novinarom' koga je napustila zhemska zarad 'stranjskog lika', pa luzercina pokusao da je privede oboru, a oni ga 'upristojili'?

Gde su oni 'studenti', sa izgledom pregojenih drotova koji su strajkovali gladju?'

Gde su oni opancarski - 'balvandzije_kupusari'?

Gde je ona 'municija' iskopana u potrebnom trenutku ispod zemlje?

Gde su ona dva histericna 'doktora' koju su redovno naprdjivali o 'katastrofi kataklizmicnih razmera'?

Gde su one odebljale likinje sa 'trajnom & masnim karminom' koje su mazno zuborile - 'pa mi samo hocemo da radimo nas posao u ... sudstvu?'

Pa usput neko ubije ukrajinskog policajca / litvanskog carinika?

 

...

Ako te ne interesuje šta histerišeš....

Uostalom, na KoSSev je prenešena sa albanskog Insajderi:

SKANDAL: 185 INVALIDËT E RREJSHËM TË POLICISË SË KOSOVËS [LISTA E PLOTË]

...idi kupi sladoled ili 'ladno pivo...

 

[Kinik]

On 7/3/2019 at 10:55 PM, Constantin said:

... 

 

 

 

Uvek ce se  pozivati na ono sta im odgovara, a ne vide kako se lako uplatkaju, cim dodje do bilo kakvog problema.

Uostalom - sta ce im tzv. 'gandijevski otpor' na ulicama SM, 'odbijanje kupovine albanske robe'?

Imaju u Pristini Parlament i Vladu, pa neka tamo igraju na razlikama izmedju albanskih politickih subjekata.

Koga je briga za izdrzavane tamburase?

 

Bas me interesuje sta bi sa onim ex_forumasem koji se hvalio kako ima korist od jeftinog benzina / nafte u SM?

Prihoduje li i dalje?

 

...

Edited July 5, 2019 by A sad

[Vjekoslav]

1 hour ago, Constantin said:

Ako te ne interesuje šta histerišeš....

Uostalom, na KoSSev je prenešena sa albanskog Insajderi:

SKANDAL: 185 INVALIDËT E RREJSHËM TË POLICISË SË KOSOVËS [LISTA E PLOTË]

 

 

hvala na linku. a cuj, sta reci... rekao bih da su tu Hrvati postavili ljestvicu jako, jako visoko. sa svojih 750 000 branitelja tesko ce ih netko u regiji nadmasiti. pa opet, Srbija je priznala (upravo takvu) Hrvatsku.

 

Edited July 3, 2019 by Vjekoslav

[comandante]

8 hours ago, ZnajJova said:

Navedi mi objekte koje je Srbija srusila za vreme sukoba na Kosovu.Hvala unapred.

 

Ovaj perfomans sa skolama...ne znam sta da kazem,bolje je cutati.

 

 

dosla ekipa usred noci i minirala zgradu…sutradan na rts-u vest kako je nato agresor greskom udario u srce albanskog nacionalizma, dan posle pocistili ono sto ostalo od rusevine (valjda i travu usadili) tako da izgleda da zgrada nije nikada postojala. podseti me na ono kada su nam oduzimali i unistavali dokumenta u granici prema albaniji i makedoniji...kao da nikada nismo postojali

 

i da, totalno su sjebali skoro svako selo na kosovu, ako ti to nije dovoljno onda jbg

 

 

[Perkos2]

Vidim da se tema pročistila od kad sam suspendiran, kinik piči po staroj navici bez pardona, to što njegovo pisanje blage veze sa temom nema koga briga. Bitno je da "naša stvar" pobeđuje