Anduril
-
Posts
149 -
Joined
-
Last visited
Posts posted by Anduril
-
-
4 hours ago, Klotzen said:
Putin potpisao dekret o mobilizaciji rezervista u Rusiji. Zvanično je za potrebe vojne vežbe koja treba da se odradi u Belorusiji ali sumnja se da je i razlog sve slabiji odziv na plaćeničke ponude po Rusiji. Rusiji treba 20-30k ljudi mesečno da održe operacije na ovom nivou a u drugoj polovini 2024. godine cifra je retko kada prelazila 10k novih plaćenika. Pre par meseci je raspisana naredba da se ARmija poveća za 180k ljudi što se sumnja da je većina poslana u Ukrajinu ili Kursk a i za ovaj talas mobilizacije će vrlo verovatno slično da ide. Naravno ne sme otvoreno da kaže da će ih slati u Ukrajinu jer bi opet nastupila bežanija kao 2022. godine.
Ovo je i moje mišljenje unazad godinu dana. Samo uništavanje vojnih i ekonomskih ciljeva u Rusiji treba da se radi jer to je ono što može socijalne nemire da izazove u Rusiji. Dok "Ivan" dobija svojih 200 dolara plate briga njega za sankcije, međutim kada tih 200 dolara krene da kasni ili ih rast kursa umanji onda će i "Ivan" krenuti da razmišlja o ratu. Rusi su uvek bili porobljen narod u svojoj istoriji i osim par godina dok Jeljcin nije uveo svoju diktaturu nisu nikad osetili slobode. Tako da jedino što njih može da uznemiri je da nemaju više za "hleb i mleko". Ove ofanzive gde se front pomera 1km dnevno a izgine vam 100-200 vojnika ne vode u pobedu ni jednu stranu.
Ovih dana je Gazprom otpustio 40% radnika (1600) iz svoje centrale. Ovo doduše nije rezultat bomardovanja nego sankcija ali isti efekat će imati i bombardovanje ake su uništi proizvodnja nečega.
Ne radi se o obicnim platama nego je kljucno da im ponestane para za placenike na frontu, kojih ionako sve vise nedostaje. Morace da salju rezerviste bez para i sa jos losijom opremom jer je vecina bolje opreme unistena, a to nosi velike rizike. Sve to zajedno sa krizom banaka (koje su bile primorane da kreditiraju vojnu industriju), inflacijom i presusivanjem nacionalnog fonda moze dovesti do brzog kolapsa. Ukrajina izgleda da je kupila dovoljno vremena da izgradi industriju dronova koja sada moze da podrzi dnevne napade na seriju strateskih ciljeva. To nijedna PVO ne moze da izdrzi na duzi rok, a kod klipova se vec vidi da PVO uopste ne radi. Znaci da im ponestaje municije i i da su depoi i rafinerije otvorena meta. Bez gasa Rusija jos i moze, ali bez nafte ne moze, a ostatak, od Trampa pa do Saudijaca je vec spreman da uskoci sa proizvodnjom.
-
4
-
-
Ako se ima u vidu povecanje proizvodnje ovih dronova, ovo ce ici ovako svaki dan sledecih meseci.
Bice sve teze obarati i osigurati sve moguce mete po citavoj zapadnoj Rusiji.
Sinoc aerodrom u Voronjezu, danas Taganrog/Milerovo, itd.
-
Ovaj klip dosta dobro odslikava realnost trenutno:
Po razlicitim izvorima (analiza hiljade ovakvih klipova, satelitiski snimci skladista, snimci transporta ka frontu, potreba za pomoci iz S. Koreje, itd.), Izgleda da su ruski gubici u oklopu tokom 2024 (posebno u oktobru i novembru) dostigli nivo tri puta veci nego tokom 2022 i 2023. https://www.understandingwar.org/backgrounder/russian-offensive-campaign-assessment-january-4-2025. Sada je vise od 50% sovjetskog oklopa nestalo iz rezervi, a ostatak je u veoma losem stanju ili neupotrebljiv. Slicno je i sa artilerijom - satelitski snimci pokazuju da se artiljerija vise ne uzima iz skladista u poslednja tri meseca, verovatno zbog nedostatka cevi. Ovo objasnjava i zasto na snimcima vidimo uglavnom napade pesadijom sa ogromnim gubicima a ne vise kombinovane napade. Ovo je predvidelo jako malo ljudi na pocetku rata a desava se pre svega zbog pojave dronova i kombinacije kako se oni koriste sa artiljerijom, minama, pesadijom, oklopom i sve vise za ogranicavanje proizvodnje ruske vojne industrije.
Sve u svemu, i Ukrajinci imaju velikih problema (regrutacija, organizacija nekih jedinica, ruska premoc u avijaciji, nedovoljna PVO/avijacija, laganje pretpostavljenima, spora pomoc i restrikcije u koriscenju, itd.), ali ne vidim kako ovaj rat moze da se nastavi slicnim tempom tokom 2025 kao tokom prethodne tri godine. Pored Trampove administracije i pomoci od EU, 2025. ce kljucni faktori biti ruska ekonomska situacija, efektivnost ukrajinskih napada na ruske vojne aerodrome, naftnu industriju i izvozne terminale kao i ukrajinska vojna industrija (najrazvijeniji deo industrije jos od sovjetskih dana) koja izgleda da dramaticno povecava proizvodnju zahvaljuci decentralizaciji i sklonistima, pomoci u masinama, mnogo nizim troskovima, uvozu kljucnih komponenti bez vecih problema, saradnji sa raznim zapadnim firmama, i zato jer je za EU mnogo lakse i brze da placaju direktno ukrajinsku proizvodnju nego da grade svoju. Oni su sebi postavili cilj na pocetku 2024. u proizvodnji dronova koji su ocigledno vise nego ispunili, a za 2025. je cilj pored miliona manjih dronova, 3000 raketa (uglavnom krstarecih ali domace balisticke) i 30.000 dronova duzeg dometa. Ako se ovo ispuni, bice mnogo manje zavisni od zapadne pomoci u raketama i bice u stanju da sve vise smanje pritisak na front i dalje povecavaju cenu ruske agresije a minimiraju svoje gubitke. Takodje, izgleda da Bajdenova administracija na kraju salje dosta protiv-pesadijskih mina i to moze zajedno sa dronovima da u potpunosti zamrzne delove fronta koji su sada jos uvek u pokretu, sto bi takodje promenilo dinamiku rata tokom 2025.
Kljucne tehnoloske inovacije koje jos dolaze tokom 2025 a koje ce i pesadijske napade uciniti sve teze su dronovi navodjeni vestackom inteligencijom, dronovi koje je tesko ometati, i na kraju kombinovani napadi rojevima dronova zajedno sa autonomnim vozilima, sto moze brzo da promeni trenutnu prednost odbrane u korist napada.
Sve ovo gore ce igrati vaznu ulogu tokom pregovora u 2025. koji su nepredvidivi. Ukrajinci se s pravom osecaju delimicno izdani od strane Zapada, a Trampova administracija je katastrofa u najavi. Sa druge strane poslednjih nedelja je sam Putin a kasnije i njegovi lakeji, potvrdio da ne odstupaju od zahteva pre pocetka rata i sa samog pocetka. Dakle, nikakve garancije za Ukrajinu od Zapada, neulazak u EU, delimicna demilitarizacija (90K vojnika, 500 tenkova) kao Nemacka posle WW1, skidanje sankcija, potpuno povlacenje Ukrajine iz Zaporozja, Hersona i Donjecka, promena vlasti u Kijevu, medjunarodno priznanje aneksije, itd. Sve u svemu - kapitulacija i unistenje sadasnjih normi. Ovo lici na situaciju da Putin i dalje misli da pobedjuje u potpunosti i da ce jos malo zauzeti Kijev kao da je u pitanju mart 2022. kad su tekli pregovori u Istanbulu. Medjutim, objektivno se mnogo toga promenilo i situacija zaista sve vise lici na 1917./18. gde su obe strane iszcrpljene i gde moze doci do kolapsa sa brzim i neocekivanim krajem rata (videti pod Sirija). Za Ukrajince je najvaznije da stabilizuju front (sto je moguce) i dobiju cvrste garancije sa Zapada kao sto ih imaju Juzna Koreja i Izrael, a za laksi vojni povracaj teritorija je voz prosao tokom 2022. i pocetkom 2023. zbog tadasnih odluka i otvorene sabotaze Bajdena. Putin je ocigledno spreman da zrtvuje celu Rusiju i njenu buducnost za 5-10 godina svoje jos vlasti koja je direktno povezana sa osvajanjem unistenih teritorija i "uspehom", i zrtvovace jos 500K vojnika u odbrani istih ako zatreba. Posle moze da bude i potop zbog sankcija, borbe za vlast posle Putina, ekonomskog raspada, strateski sve manje konkurentnosti ruske nafte a i gasa (verovatni gasovod iz Katara za Evropu, LNG terminali svuda, sve vece povecanje drugih izvora energije globalno - posebno u Kini), ali za 2025 mogu jos da se krckaju preostale rezerve: https://www.moscowtimes.ru/2024/12/05/zapasi-valyuti-upravitelstva-rossii-upali-dominimuma-s2008-goda-a149779
Bice ovo nepredvidiva ali nadam se mirnija godina na frontu.
-
5
-
-
2 minutes ago, 40Wins said:
Zna li se konkretnije o razlozima, pogotovo mi nije jasan Kuleba, nema on ministartstvo sa kog moze efektivno nesto da se krade.
Razlog je prost - rotacija zbog umora i otezavanje busenja bezbednosti. Zemlja je u ratnom stanju a tu se ne rotiraju samo brigade na frontu nego i drugde. -
2025. Putinu prakticno istice artiljerija i tenkovi, po satelitiskim snimcima i dnevnim klipovima gubitaka.
Matematika nam govori da ce 2025 Putinova armija mora da pronadje nesto sto ce zameniti sovjetski arsenal gradjen 50 godina, da bi nastavili rat.
To ce naravno ici malo teze.
-
6
-
-
I Nemacka salje jos jedan Patriot sistem plus IrisT sisteme.
Ovim se znacajno ojacava ukrajinska PVO i verovatno ce time moci bolje da zastite Dnipro/Krivi Rih/Zaporozje rejon i Harkiv.
Istovremeno Ukrajinci dalje ATACMS raketama unistavaju S300/S400 sisteme po Krimu u dva dana uzastopno sa sve radarima.
Izgleda da je pitanje vremena kada ce Herson/Zaporozje ostati bez daljinske ruske PVO.
Time ce F16 moci da se priblize blize frontu i lakse gadjaju ostatak PVO (Buk, itd.) anti-radarskim Harm raketama.
Ukrajinska strategija se ocigledno menja i mnogo vecu ofanzivnu ulogu ce imati avijacija u kombinaciji sa raketama i dronovima.
-
5
-
-
1 hour ago, DJORDJE said:
Ukrajinska ofanziva nije uspela pre svega zbog nedostatka ljudstva. Osnovno pravilo kod napada na utvrdjenog neprijatelja je da moras imati minimalnu prednost 3:1, neki teoreticari idu cak i do 7:1, Ukrajina ni u jednom trenutku nije uspela da ostvari tu prednost. Ni dolazak aviona nece nista znacajno promeniti , ne dolazi USAF sa svojim kapacitetima, vec u najboljem slucaju 50tak aviona. Ukrajinci ce sa njima moci lakse da se brane, ali neke epohalne promene odnosa snaga nece biti. Ako Rusija nije uspela da ostvari vazdusnu superiornosst sa visestruko nadmocnijim snagama, nerealno je da ce to ostvariti i Ukrajina. Napadi na crnomosku flotu su pre svega za podizanje morala, Ukrajinci su pronasli najslabiju komponentu oruzanih snaga Rusije po kojoj mogu uspesno da udaraju bez vecih rizika. Flota nije imala vecu ulogu u ovom ratu i njeno povlacenje u luke se nece previse osetiti na terenu. Licno mislim da bi trebalo vise da se usresrede na infrastrukturu za snabdevanje, mostovi i zeleznica od koje Rusija najvise zavisi za snabdevanje trupa.
Broj ljudstva ne igra kljucnu ulogu u ratu vec 100 godina. Kljucna je uigranost avijacije/pvo, mehanizacije, artiljerije/raketa i ljudstva plus logistika i ekonomska pozadina svega toga. SAD su polupale iracku vojsku sa 150K vojnika za dve nedelje sa minimalnim gubicima. Da ne pricamo o Izraelu i 1967.
Rusija je najvece uspehe u ovom ratu imala tamo gde je avionima (a ne samo artiljerijom) mogla da pripremi teren - oko Mariupolja, Avdivka, itd. Ne treba uopste premoc u vazduhu nego sposobnost da se pridje frontu 50 km i da se tako bombarduje na kljucnim tackama odbrane, poremeti logistika i da se istovremeno protivnicka avijacija i PVO drzi na odstojanju 100 km od fronta.
To ATACSM rakete, 50-100 F16, sada i Mirazi kao i verovatno Gripeni plus sve vise modernih PVO sistema mogu da odrade. Kljucan nije ni totalan broj aviona nego koliko aviona, sistema i logistike Ukrajina moze da koristi na duzi rok iz rezerve na Zapadu. Tu imaju srecu jer nekih 2000 F16, 300 Miraza, i oko 150 Gripena ide postepeno u penziju tokom sledecih godina, tako da je snadbevanje za duzi sukob zagarantovano, a kompatibilnih sistema ima na pretek.
Sve to Ukrajina prosle godine nije imala i zato je cela ofanziva bila veoma upitna, zavisilo je mnogo od sposobnosti ruske odbrane, a kad nije sve obecano poslato tokom leta 2023, postalo je i nemoguce. Ukupan broj ljudi jeste vazan da se pokrije ceo front, ali bez avijacije i raketa je gotovo nemoguce napraviti lokalnu premoc uz pomoc mehanizacije i manevra u vreme dronova jer treba saseci logistiku i sposobnost protivnika da prebacuje pojacanja za ceo sektor fronta. Prednost od 1:3 se pravi lokalno a ne generalno. Recimo, da je Ukrajina mogla raketama da gadja autoput Mariupolj-Melitopolj tokom leta 2023 gde su bile stalne kolone sa opremom, municijom i gorivom to bi bila katastrofa za rusku odbranu i bez aviona ali Bajdenova administracija se plasila upravo takvog scenarija poput onog u Harkivu 2022, kad su navodno pokupili signale da se razmislja o taktickoj atomki.
Sve u svemu, sve ce se svesti na to koliko dugo ukrajinska i ruska vojska mogu ovako da trpe. Crnomorska flota tu jeste kljucna posto je mnogo Kalibr raketa ispaljivano, njom su mogli da blokiraju glavni vid izvoza za Ukrajinu i da nastave snadbevanje Krima. Bez flote a sa dolaskom raketa i aviona ce jako tesko biti za Rusiju da dalje koristi Krim kao stratesku bazu i logistika ce postati neodrziva. Zato je ona kljucna, a ne kao direktna ofanzivna sila.
-
1
-
1
-
-
On 6/6/2024 at 2:45 AM, DJORDJE said:
Gubis iz vida bitne razlike. Amerika nije imala nameru da trajno ostane u Avganistanu ili Iraku, pripoji deo tih drzava ili osnuje Republiku Cemericku. Naprotiv, ideja je bila da se odande sto brze povuku, ali su se zaglavili, jer nisu imali strategiju izlaza i umislili su da od tih zemalja mogu da naprave novu Juznu Koreju. Za razliku od Amerike u Rusiji nema pritiska javnog mnjenja, jer ono ni ne postoji.
Mnogo bolji primer bi bio okupacija baltickih zemalja, polovinom osamdesetih niko nije mogao ni da zamisli da ce Litvanija biti nezavisna drzava, a onda sest godina kasnije doslo je do opsteg kolapsa. Dokle god je Putin na vlasti bilo kakav kompromis je nemoguc.
Naravno da postoje razlike - ovde je bilo prosto pitanje da li nuklearna sila moze da izgubiti rat i kako se to desava. Bajden i SAD ocigledno polaze iz te perspektive da nuklearnu silu ne smes rizikovati da bijes previse konvencionalno klasicnim bitkama (nekakvi proboji, kolaps fronta, i slicno), nego sporije korozijom dok ne pocne sve da drma i na frontu i kod kuce. To je naravno lose po Ukrajinu, ali je ocigledna americka strategija jos od leta 2022., a posebno je postalo jasno od leta 2023. kad ocigledno nisu hteli da Ukrajini uspe bilo kakva veca ofanziva u Zaporozju.
To je sada i Ukrajincima kristalno jasno, pa se fokusiraju sada na ove udare po rafinerijama, depoima, Crnomorskoj floti, lukama, i PVO. A dolazak aviona ce biti kritican jer je to najefikasniji nacin pored dronova da se na duzi rok bombarduje ruska vojska godinama, zaustave bilo kakve vece operacije ako treba, i na kraju natera na povlacenje.
-
3
-
-
O kamatama su se vec usaglasali. Ideja je da se tih 300 milijardi koristi kao kolateral za fond od 50 milijardi ili tako nesto koji bi finansirao rat na duze.
-
On 6/1/2024 at 12:35 AM, JohnnyDragon said:
Mene samo zanima kako ludaka koju imaju nuklearno oružje možeš naterati da se povuku iz Ukrajine??
Ja mislim nikako na žalost:/
Matori gnom bi sigurno na keca bacio neku taktičku.
Odlicno pitanje. Na isti nacin na koji je nuklearna sila SAD bila naterana da se povuce iz Vijetnama, Iraka, i Avganistana.
Neprestano se dize cena okupacije dok ne postane toliko visoka da pocne da drma temelje vlasti kod kuce. U slucaju Amerike je tao prag bio naravno mnogo nizi (50K poginulih vojnika u Vijetnamu, stotine milijardi, demonstracije, raspad unutar Demsa) nego u slucaju Rusije, ali, princip je isti.
Zato je vazno poslati sto vise ovog modernog oruzja koje unistava ruske kapacitete na daljinu svaki dan, kao i izgradnja ukrajinske vojne industrije dronova koji ce pre ili kasnije imati kapacitet da uniste dobar deo ruske naftne industrije a time i ekonomski kapacitet. Time ce Rusija doci brze u situaciju da bira - raspad kod kuce ili neki pregovori, garancije, bla, bla, bla da bi se na kraju povukli. Upotreba nuklearnog oruzja jednostavno rizikuje opstanak Rusije, dok gubitak rata U Ukrajini uvek mogu da spinuju sa babuskama preko TV kao i sve do sada.
-
8
-
1
-
-
Iako se u medijima uglavnom prica o Harkovu, gde se vode borbe koje nemaju previse strateskog znacaja jer se ruska vojska opet zaglavila, sve jaci ukrajinski udari po bazama na Krimu i Luhansku imaju mnogo veci strateski znacaj: https://x.com/NOELreports/status/1796467558683431365
Neke od glavnih radarskih instalacija su unistene (tipa Nebo) na Krimu kao i kod Luhanska, sto znaci da ce ionako busna ruska PVO biti sve busnija sa vecim brojem dronova, raketa, i aviona koji stizu.
Za Ukrajinu je ovo gadjanje na daljinu jedini vid rata koji mogu da vode na duzi rok bez vecih gubitaka. Mislim da ovo objasnjava i Putinovu nervozu i promene u ruskom MO - polako se nazire da stalna vojna pomoc Ukrajini u vidu oruzja gde Zapad ima prednost (rakete, avioni, PVO, dronovi) moze strateski da blokira rusku prednost u ljudstvu, artiljeriji i oklopu na duzi rok. I dok Zapad ovaj nivo pomoci moze da nastavi u nedogled, Rusija nece vise imati dovoljno artiljerije i oklopa za dve godine, a ekonomski potencijal ce se smanjivati svake godine.
-
7
-
-
On 5/25/2024 at 9:29 AM, Klotzen said:
Ukoliko bi došlo do nekog primirja na ovim linijama koje sada drže to bi moralo biti propraćeno takvim naoružavanjem Ukrajine da je ovo do sada ništa. Ukoliko bi se Ukrajinci naoružali do zube, dobili najmodernije naoružanje, potpisali bi se ugovori koji bi zapadu omogućili mnogo veću slobodu u mešanje u potencijalni drugi deo rata gde bi Ukrajina dobila status sličan kao Južna Koreja ili Izrael samo sa više zemalja to bi bio faktor koji bi bio dovoljan da Ruse odvrati od rata. Naravno ta pauza bi trajala siguno bar 5 godina koliko će Rusima trebati da obnove svoju armiju ali to vreme je dovoljno da se oformi nova moderna avijacija i PVO i da se kopnena vojska još više pojača i kod Ukrajinaca.
No glavni problem je što Ukrajina neće biti u mogućnosti da vrati te teritorije jer zapadna javnost će teško podržati novi rat u kom bi Ukrajina bila ta koja pokreće isti. Tada oni ne bi bili žrtva nego ravnoproavni takmac u ratu tako da podrška na zapadu sigurno ne bi bila na ovom nivou. Mislim da je to glavni razlog zašto će se Ukrajina teško odlučiti na mir u kom bi trebala da preda ovoliko teritorija agresoru.
Jos jedan problem sa primirjem za Ukrajince je sto bi se zapadna pomoc vremenom ozbiljno smanjila a Putin bi verovatno nastavio da trosi, ali mnogo vise strateski.
Potpuno je nerealno recimo da bi SAD pomagale Ukrajince sa 60 milijardi godisnje, ili EU, nego bi to bilo znacajno manje.
Istovremeno, Putin bi pare koje sada krvari za velike plate placenika po Ukrajini, mogao da investira u dalje povecanje produkcije dronova, raketa, bombi i ostalih stvari koje su se pokazale efikasnim, a hibridni rat protiv Ukrajine i Zapada bi se nastavio. Time bi vremenom Rusija opet bila u strateskoj prednosti i mogla da bira moment slabosti kada ce da udari., Ukrajina bi opet izgubila jos vise teritorije ili bi cak moglo doci do kolapsa iz ko zna kojih razloga. Ukrajina a sve vise i EU kapiraju da ovo mora da se zavrsi nekakvom formom ruskog poraza i "dobrovoljnog" povlacenja. Dakle, iscrpljivanje i unistavanje ruskog inventara do tacke kada ce morati da se odluce na neko delimicno povlacenje ili kolaps odbrane kad ponestane topova, oklopa i PVO.
-
5
-
-
1 hour ago, Klotzen said:
Rojters objavio da je od neimenovaih izvora dobio informaciju da Putin nudi pregovore o primirju baziranom na trenutnoj liniji fronta. Ovo ako je istina je ogromna vest, samo što je problem i ako je istina mi to nećemo saznati sada. Ako je istina ovo je znak da Rusija nema snage da izgura ovaj rat i da su shvatili da treba da stanu, promešaju karte i sačekaju drugu šansu da dovrše posao. To se inače radi na ovaj način jer možeš da demantuješ da je vest istinita ali ćeš svakako da osluškuješ reakcije sa druge strane.
Izgleda da je ova ofanziva Rusa koja traje već 7 meseci na izmaku snaga i da je logičan sled da se pokuša ovako nešto jer će snaga Ukrajine narednih meseci da raste zahvaljujući pomoći i mobilizaciji. Biće interesantan vikend da čujemo mišljenja raznih strana i reakcije Ukrajine i zapada.
Ukrajinci treba da se presaberu sa svojim saveznicima šta je cilj u ovom ratu, ako zapad ne misli da povećava pomoć onda možda i treba ići na pregovore a ako misli onda naravno odbiti i nastaviti rat. No tu ima dosta nepoznatih i ovo će biti dosta teško da se sprovede i da Ukrajinci dobiju jasan odgovor. Takođe primirje znači da neće moći da vrate te teritorije osim novim ratom gde bi oni bili u mnogo goroj poziciji nego sada. Takav dil bi imao smisla jedino ako se Ukrajina odluči da zaustavi rat ali da ostane u haldnom ratu sa Rusijom dok se režim ne promeni u Rusiji i ponudi Ukrajini nešto prihvatljivo.
Po mom utisku ovo je neprihvatljivo za Ukrajinu trenutno no videćemo.
Sada u junu bi trebalo da krenu da stižu onih milion granata što su Česi našli po svetu, videćemo da li će to opet biti odloženo.
Glavni problem Ukrajine i uopste Zapada je da i Putin nesto potpise, sutra ce to opet pogaziti. Ne moze se nista verovati i zato sporazumi vise nemaju smisla.
Vojno, nema ni smisla da planiraju neke velike kontraofanzive jer nemaju ni ljudi, ni oklopa, ni iskustva za velike operacije, ni premoci u vazduhu, i sto je najgore, mine i dronovi trenutno svakome ko brani daje prednost.
Ostaje im strategija aktivne odbrane i korozije.
Ako im uspe da sa ovim ATACMS i F16 drze ruske bombe na odstojanju, PVO da iskontrolise rusku proizvodnju raketa, dalju pomoc Zapada oko elektronskog ometanja, i ne bude vise nestasica artiljerijske municije, mogu sadasnjim tempom po dokumentovanim snimcima dronovima, raketama i avionima da postepeno uniste ruski inventar za 1-2 godine, a istovremeno da drze svoje gubitke na minimumu. Tada se otrilike zavrsavaju sovjetska skladista po satelitskim snimcima, nece vise biti dovoljno materijala da se pokriju dnevni gubici u artiljeriji, oklopu i PVO, a proizvodnja zaista novog oruzja je suvise mala. O gubicima Crnomorske flote ili rafinerijama do tada da ne pricamo. I tu negde ce Kremlj morati da se odluci na neki povoljniji dil, prodaju Sibira Kinezima, delimicno povlacenje (posebno iz Zaporozja i Hersona) ili ce da rizikuju kolaps.
-
1
-
1
-
-
7 hours ago, Beonegro said:
Nezavisno od činjenice da su boljševici zločinačko udruženje, Zapad im nije baš igzektli bio prirodni saveznik, pogotovo u periodu 1918 - 1920, pa da se sad čudimo što je, osim toga što se vjerovatno prepoznao u njegovom mentalnom oboljenju, Staljinu Hitler bio bliži od Britanije, Francuske i Amerike.
Da ne patetišemo sad o sovjetskoj nafti koja je omogućila inveziju Francuske i Jugoslavije, budući da su istu sipali i u, između ostalih, Ford i Opel (General Motors) kamione.
Što se tiče toga koliko je ko doprinio savezničkoj pobjedi u drugom svjetskom ratu, od 1.299.384 poginula (bez nestalih) vojnika njemačke kopnene vojske (Heer) za koje se zna mjesto pogibije, po ratnom dnevniku OKW-a je u periodu od 1. septembra 1939. do 31. januara 1945. na istočnom frontu poginulo njih 1.105.987, odnosno 85% ukupno poginulih identifikovanih imenom i prezimenom i za koje je tačno utvrđeno mjesto pogibije.
Kao što ruske manipulacije činjenicama iz drugog svjetskog rata ne mogu da legitimizuju putinovske zločine danas, tako ni današnji zločini ne mogu da dovedu u pitanje činjenice od prije osamdesetak godina, niti da opravdaju brojne pokušaje relativizacije istih.
Procitati knjigu Phillipsa Obriena, verovatno najpopularnija poslednjih 10 godina: https://cepr.org/voxeu/columns/how-war-was-won
QuoteHow the war was won
Phillips Payson O’Brien
/
3 Sep 2019
Allied victory in WWII is usually viewed through the lens of large land battles, from Stalingrad to Kursk to D-Day. However, battlefield losses of equipment in these ‘great’ land battles were relatively small and easily replaceable. This column demonstrates that the real effort of the major powers was put into the construction of air and sea weapons. The Allies used their air and sea power to destroy the Axis’s in a multi-layered campaign. This was the true battlefield of WWII: a massive air-sea super battlefield that stretched for thousands of miles. Victory in this super-battlefield led to victory in the war.
SHARE
Twitter
Facebook
LinkedIn
AUTHORS
Phillips Payson O’Brien
Chair of Strategic Studies, School of International RelationsUniversity Of St Andrews
This column is a lead commentary in the VoxEU Debate "The Economics of the Second World War: Eighty Years On"
Every aspect of WWII is discussed in a vast literature. Considering its diversity, explanations of why Germany lost the war are surprisingly predictable. It remains widely argued that the Nazis were beaten mostly by the Soviet Union’s powerful Red Army (Hastings 2005: 508, Kennedy 2013: 183).
From June 1941 to May 1945, German ‘power’ was supposedly engaged and destroyed by the Russians. At some points, more than two-thirds of German infantry were engaged against the Red Army. The famous battles of the Eastern Front, such as Stalingrad and Kursk, supposedly caused the Germans’ crippling losses. The upshot of this lopsided deployment was that most German soldiers died in the East. Fighting against the Americans and British, conversely, is often portrayed as a secondary concern (Roberts 2010: 573).
What’s wrong with a focus on battles?
This battle-centric view, like much history of WWII, is old-fashioned. Historians of strategy have moved away from seeing battles as determinative. Nolan (2017) has argued that attrition losses are more important than battle losses in explaining outcomes.
The battle-centric analysis implies that infantry deployment is the best way to analyse effort. Yet, human-power was rarely the key factor in deciding combat in WWII. Equipment and specialised training mattered more. Possessing and operating the largest stores of modern weapons, not only tanks and artillery but also aircraft and naval vessels, determined the course of battles and the war.
If we reframe the discussion of the war to look not only at what equipment was made but also at how it was destroyed, it emerges that the war was decided far from the land battlefield (O’Brien 2015). The most striking sign of this is how little war production went to the land war and how much went to the combined air-sea war. This was the case for all the powers except the USSR.
Germany
Normally, one thinks of the German Army (with the Waffen SS) as the dominant military arms of the Nazi state. This is a mistake. German ground forces received on average about one-third of German munitions output (O’Brien 2015, 19-33). Major ground weapons systems such as the famous Panzers were a small part, usually closer to 5% than 10%, of total output. Tanks were dwarfed by equipment for the Luftwaffe. Throughout the war, the building and arming of aircraft took up half of German munitions output or more. Beyond this, the supply of anti-aircraft artillery (flak) took up a growing percentage of German output—reaching over 10% in the last year of the war. Finally, the German Navy took a significant slice. Until Germany lost the war in the Atlantic in the summer of 1943, the German Navy often received more than 10% of munitions output (O’Brien 2015: 25).
Table 1 shows a snapshot of when German munitions output peaked (July 1944). It is striking how the air war dominated. Even with the Red Army and Anglo-American armies on their doorstep, production for the army remained a relatively small part of output.
Table 1 Germany, July 1944: Munitions production by type (% of total)
Source: USSBS (1946a: 145).
The German situation was replicated by the other advanced industrial economies. The US, UK, and Japan each spent more than Germany on the air-sea war, with at least 70% of munitions output devoted to air-sea weapons (O’Brien 2015: 33-66).
Japan
For Japan, an equipment-centric perspective suggests that that nation’s strength in the war has been overlooked. Histories of the war may give the impression that the war in the Pacific was a sideshow (Beevor 2012). Actually, Japan was at least an economic equal of the USSR from 1942 until the second half of 1944, with a superior economic base and no economic support from its allies.
Table 2 Japan and USSR, 1942-1944: Production of raw materials
Sources: USSBS (1946b: 112) for Japanese steel ingot production. For Soviet production see Ellis (1993: 274-276). Tons are metric.
The problem that Japan faced was one of priorities. The sea war required massive amounts of steel. Whereas the USSR used steel for tanks, the Japanese used an equivalent amount for naval vessels and merchant shipping. The difference was not one of economic strength but construction priority (O’Brien 2015: 59-65).
How Axis fighting power was destroyed
Given that air-sea weapons were so costly, what role did they play in beating the Axis? The answer shows why the air-sea war was so dominant. Instead of waiting to destroy Axis equipment on the traditional battlefield, Allied air-sea weaponry destroyed it en masse before it could ever be used in action, determining the result of every ‘battle’ long before it was fought. This destruction of equipment is best understood in three phases.
First, there is pre-production destruction, which prevented weapons from being built. This was done most efficiently to both Germany and Japan by depriving them of the ability to move raw materials. By 1942, both Germany and Japan had assembled large, resource-rich empires that had the ability to significantly increase weapons output. Though production increased up to early 1944, this increase was far below what was planned. In the case of German aircraft, for instance, output in the second half of 1943 was 10% below expectations because of Anglo-American bombing (O’Brien 2000: 104). Japanese inability to import bauxite and steel in 1944, abundant in the Dutch East Indies and China, led to even greater underproduction. By the second half of 1944, attacks on the movement of goods throughout the Japanese and German economies meant that the amount of war equipment each could build was far below potential (Mierzejewski 2007: 106-113).
The second phase is direct production destruction—destroying the facilities to make weapons in Germany and Japan. This was the great hope of inter-war airpower enthusiasts for the precise targeting of individual munitions factories (Meilinger 1997: 1-114). During the war, there was an expectation that attacking specific industries such as German ball-bearing production would cripple weapons output. The truth was that these attacks were not as effective as hoped for, as strategic bombing was not accurate enough to completely wipe out facilities (until 1944). That being said, the losses from bombing were greater than those arising in land battles.
The surprise is that land battles destroyed little equipment. German armour losses during the Battle of Kursk amounted to approximately 0.2% of annual output (and moreover was made up of mostly obsolete equipment) (O’Brien 2015: 310-311).
Finally, there were deployment losses. Getting weapons from the factory to the front was no easy feat. It normally required movement over hundreds or thousands of miles using shipping or rail lines that were vulnerable to attack. Aircraft had to be flown, often by inexperienced pilots, over the open ocean in or through difficult weather conditions.
By 1943, as Anglo-American aircraft deployment losses decreased, Axis losses skyrocketed. This was because of the stresses placed on their systems by Allied air-sea power. German and Japanese pilot training was cut back as both ran out of fuel; hastily constructed new factories were producing more aircraft with undiscovered flaws; maintenance facilities at the front were poorly supplied. This meant that the Axis were losing as many aircraft deploying to the front as in direct combat. At times, Japan’s losses outside combat were up to twice those lost fighting (O’Brien 2015: 405-7).
The air-sea war
The air-sea war determined the course of the land war. This was done in many ways, most obviously by denuding Axis ground forces of air support. In the summer of 1943, for instance, Germany had to deploy its fighter aircraft to three fronts—to the East, to the Mediterranean, and to air defence of the homeland. As homeland defence dominated, the battlefields were stripped of German fighters. The Army took second priority for the most valuable weaponry Germany was producing. It is no surprise that the German Army experienced catastrophic defeats from then on.
Figure 1 Germany, May 1943-November 1944: Fighter deployment (all types) by front (% of total)
Source: UK National Archives, London, Air Ministry Papers, 40/1207, “German Air Force First Line Strength during the European War, 1939-1945”.
Overall, by 1944 the Axis could deploy only a small fraction of their potential military capacity into combat—it was being destroyed in a multi-layered campaign long before it could be used against their enemies. This was the true battlefield of WWII, a massive air-sea super battlefield that stretched for thousands of miles not only of traditional front but of depth and height.
In the case of the European theatre, it covered an area from the East Coast of the USA to the aircraft factories in Eastern Germany, from the convoys moving goods around the top of Northern Norway to Murmansk to the massive airfields of North Africa and southern Italy. If it did not kill as many Germans directly as the Red Army, it was what allowed them to be killed—while destroying far more in the ways of valuable equipment.
Looking at the war this way allows us to reframe our understanding of what a battle was in WWII. Instead of battles being fixed on well-known pieces of earth, air-sea weaponry was constantly in action in battlefields thousands of miles long and many miles in depth—what should be called the Air-Sea Super Battlefield. Victory in this super-battlefield led to victory in the war.
Ukratko, nemacka armija je imala onolike gubitke na istocnom frontu jer je vecina resursa zapravo trosena ili izgubljena na zapadu i tokom odbrane od zapadnog bombardovanja i kasnije invazije. Da je nemacka ratna masinerija ulozila sve resurse na istok, a istovremeno Zapad ne bi pomagao SSSR-u kljucnim resursima i logistikom (recimo kamioni, lokomotive, razni delovi za masine, itd.), slika bi izgledala drugacije. To ne znaci da SSSR nije bio kljucan igrac, ali bez Zapada verovatno nikad ne bi uspeli. Pobeda je jednostavno bila zajednicka - sto je Staljin Hruscovu i direktno priznao (po memoarima). Tek tokom sezdesetih i sa Breznjevim pocinje pravi kult WW2, sa paradama svake godine i posebno u danasnjoj Rusiji gde se SSSR zbog najvecih zrtava slavi i kao daleko najvazniji faktor.
-
1
-
2
-
-
6 hours ago, Nek grmi jako said:
Kad god pročitam delove Staljinove biografije koju je sastavio Antonov-Ovsenko, pogotovo sa ove distance koja je izmenila pogled na neke situaije u odnosu na period od pre tridesetak godina kada sam je prvi put čitao, pitam se kako je moguće da je SSSR uopšte vodio rat nakon čistki najvišeg oficirskog kadra tridesetih godina prošlog veka.
Čovek ubijao, streljao, trovao, davio, zatvarao i slao u Sibir cvet vlastitog komandnog kadra, među kojima je bio čak i Rokosovski, kasniji pobednik i jedan od najuticajnijih pojedinaca na tok ratnih dejstava... Ali verovatno je tamo ljudski rezervoar toliko dubok da može da apsorbuje čak i sve te manijake i ludake, pa čak i fenomen NKVD odreda kojima je jedina svrha u ratu bila da ubijaju svoje oficire i vojnike koji su se povlačili, pokazivali malodušnost ili nameravali da se predaju.
I pod pretpostavkom da verovatno ne postoji misaono biće koje ne smatra da je čisto ludilo ubijanje i zatvaranje vlastitih vojnih rukovodilaca, pa čak i onih koji su slavom ovenčani u WW2 poput Novikova ili Ribalka, izgleda da u tom ruskom upravljačkom korpusu takvi postupci baš i nisu percepirani kao maloumni.
Naprotiv, uvek će se nači neko ko je dovoljno na visokom nivou, a ko će opravdati i postupke Staljina, i Berije, i Hruščova, koji je još od Staljingrada na vlastitim rukama imao reke krvi svojih sunarodnika, a sada i Putina. Meni je to sve neshvatljivo, ali njima je prilično shvatljivo. A kao logiku mahom nude ishod Drugog svetskog rata, čime opravdavaju i legitimizuju sve i svašta
Ovaj general Popov samo je logičan nastavak takve doktrine.
Odgovor je prilicno prost - bez zapadne podrske u odlucujucim trenucima SSSR verovatno ne bi dobio rat ili bi se sve produzilo u nedogled. Posto ta prica Staljinu i partiji nije odgovarala, krenuli su u propagandnu kampanju globalno koja traje vec 75 godina da je maltene SSSR sam potukao naciste jer ih je daleko najvise poginulo. A poginulo ih je najvise pre svega zbog Staljinove okrutnosti, zla, gluposti, paranoje i strateskih gresaka. Bez cistki, bez Holodomora, bez pakta sa Ribentropom i sa boljim odnosima prema Zapadu nacisti ne bi stigli veovatno ni do Pariza ili Beograda. Ovako, je Staljin 1940. predao odlucujuce kolicine goriva nemackoj ratnoj masini dok su zauzimali citavu Evropu pre napada na SSSR. O tome sada naravno cute.
..............
Na temu:
I dok se u SAD i Nemackoj igraju igre kako ne eskalirati kremaljskog fasistu, KGB radi posao/sabotaze po Danskoj, Poljskoj, po Baltiku:
https://www.reuters.com/world/europe/novo-nordisk-building-site-hit-by-fire-danish-tv2-reports-2024-05-16/ pre 6 dana
https://www.reuters.com/world/europe/novo-nordisk-site-denmark-hit-by-fire-2024-05-22/ pre 6 sati
Nekoliko vatri po Poljskoj. O ometanju letova i udarima sabotazama po Baltiku da ne govorimo.
Za sada niko ne talasa previse a zna se kako mafijasi/fasisti reaguju na slabost - i tako sve dok ne preteraju, ne pogine veci broj ljudi i onda ce opet Zapad biti kriv.
-
1
-
2
-
-
Polako ali sigurno, Crnomorska flota nestaje i nema vise gde da se sakrije.
Ako vec sada u maju idu ovoliki napadi na Novorosijsk, glavnu rusku bazu u regionu, kao i aerodrome na Krimu, onda do kraja godine nece vise mnogo ostati.
Ukrajinska produkcija velikih dronova je ocigledno stigla rusku Sahid produkciju i sada ce biti pitanje cija PVO na duzi rok ovo moze da brani.
Za Ukrajinu je kljucno da dronovima pravi sto vece probleme po ruskim aerodromima, depoima goriva i vojnim trafo stanicama po dubini.
Kombinovanim raketnim napadima i dronovima se unistava inventar po bazama koje su blize, a ostatak pokriva artiljerija i mali dronovi.
Nista vise ne moze da se sakrije.
Ako Rusija ne nadje resenje za ovu brzo rastucu opasnost, rat i okupacija ce u jednom trenutku postati jednostavno preskupi i neodrzivi.
Ukrajina uopste ne mora da ide u neke kontranapade ili osvajanja teritorije, nego mora da prevagne u ratu dronova, raketa, PVO i aviona.
-
6
-
-
11 hours ago, Klotzen said:
Juče su Rusi pokušali da zauzmu Terni i pretrpeli teške gubitke u tom napadu. Ono što je interesantno na tom videu je da UKR artiljerija tuče žestoko tako da je na taj sektor stigla isporuka granata. Nadajmo se da neće više biti ovih kriza u isporukama municije a granate ako nisu ove nedelje će verovatno stići na sve sektore, to je od ogromne važnosti za odbranu.
Kuleba u poseti u Beogradu :
namenska može da odahne, biće izvoza i dalje 🙂
3. Udarna Brigada je objavila video iz Harkivske oblasti. Verovatno nije cela tamo nego jedan od bataljona. Ali definitivno će doći do premeštanja brigada jer se mora zatvoriti i ovaj pravac. Iz Vovčanska su objavili video i oni ruski partizani, mada se za njih znalo da su tu negde u tom regionu. Smenjen je i lokalni komandant kod Harkiva i postavljen novi na njegovo mesto.
Bljatmobil je ovog puta završio karijeru :
I pored toga iako je ovo totalno nepraktično definitivno mu je produžen život ovim dodatkom. Ovaj tenk je učestvoavo u 3-4 ture pre svog kraja. Verovatno ćemo ovo još viđati na drugim tenkovima.
Putin neće birati svog naslednika, njega će zameniti onaj ko bude imao najveću podršku u FSB. Isto kako je i Putin došao na vlasti.
Postavlja se pitanje oko SAD zabrane da se njihovo oružje koristi za ciljeve u Rusiji. Naime sada imamo apsurdnu situaciju da Ukrajinci ne smeju da gađaju koncentracije ruske vojske koje su na granici i spremaju se da napadnu njihovu teritoriju na granici.
Da, municija bi trebala da stize sada i do pocetka juna bi trebalo da bude dovoljno.
Medjutim, kljucno pitanje je da li ce SAD konacno poslati i dovoljno kasetne municije, granate kao i rakete za MLRS.
Ukrajinci sasvim dobro kontrolisu ruski oklop dronovima, ali, ovi mali prodori pesadijom se mogu zaustaviti efektivno samo kasetnom municijom.
To, kao i gadjanje artiljeriskih jedinica, jer ruska vojska topova ima jos za dve godine, ali, dobro obucenih artiljeraca ima mnogo manje.
Strategija ove godine mora da bude uspostavljanje aktivne odbrane sa minimalnim gubicima po Ukrajince da bi mogli i na duzi rok voditi ovaj rat ako nema drugog izlaza, a na sta se Putin odavno sprema.
Ne mogu sebi dozvoliti vece gubitke jer Putina zabole za svoje i spreman je da zrtvuje mnogo vise ljudi i pre ili kasnije ce poceti i sa nasilnijim mobilisanjem.
Kljucno za to ce biti da li ce F16 biti u stanju da drzi ruske bombardere na odstojanju i da li ce rakete vazduh-vazduh moci da se koriste na ruskoj teritoriji.
Ako im to uspe, glavni ruski adut poslednjih 6 meseci i dugorocna opasnost po stabilnost ukrajinskog fronta (pored uspesnog informacionog rata) ce nestati jer su gotovo svi ruski takticki prodori cak i sa nestasicama ukrajinske artiljerije bili omoguceni krilatim bombama. Dodatni PVO sistemi im ionako stizu, ali nedovoljno i nikad nece biti dovoljni, i samo avioni mogu da pokriju onoliku granicu i front po celoj duzini.
-
7
-
-
Napad na Harkov je opasan po dva druga osnova:
- razlaci ukrajinsku vojsku dodatno i smanjuje rezerve koje mogu da reaguju ako negde dodje do raspada
- ako uspeju da prodru 20 km prema gradu ruska artiljerija ce biti u domasaju grada sto bi bila katastrofa
- strateski cilj Putina jeste da terorise i depopulise istok Ukrajine i uopste Ukrajinu da bi sto vise oslabila logistiku, ekonomiju, i moral
Zato je toliko vazno da se konacno posalje F16, jer upravo u pravcu Harkova i ruske granice ima mnogo posla da se ocisti PVO, drze bombarderi na odstojanju, i ako treba da se bombarduju vece ruske kolone ako se negde probiju.
-
On 5/10/2024 at 10:01 AM, Klotzen said:
Ja sam uzeo da istražujem jer je temelj za te SAD bojazni bio da se sirova nafta obrađuje u tim rafinerijama pre nego što se izvozi. Ja koliko sam gledao ta prerada se radi u rafinerijama u lukama odakle se i izvozi a ne iz ovih Rafinerija koje su u sred evropskog dela Rusije. Dakle za izvoz sirove nafte gađanje ovih rafinerija je nebitno. Utiče samo na izvoz goriva. Rusija nema velik izvoz bezolovnog goriva ali izvozi dosta dizela, tako da ako bi se proizvodnja dizela uništila to bi definitivno uticalo na ove što uvoze dizel od njih da krenu od drugih da uvoze i time stvore pritisak na cenu goriva.
E sad povećanjem izvoza sirove nafte bi se povećala prerada u ostatku sveta ali to bi sigurno potrajalo par meseci i napravilo bi probleme na tržištu. Takođe neki misle da Kina, Indija i Turska neće uvoziti veće količine sirove nafte i da bi Rusi morali da zatvaraju neke od izvora nafte jer ne bi imali gde da izvoze a to bi opet dovelo do nestašice od nekoliko meseci dok drugi ne povećaju proizvodnju. Ali ako je SAD toliko bitna cena goriva ona može da ohrabri neke "neutralne" zemlje da povećaju uvoz sirove nafte iz Rusije i time utiču na stabilnost cena goriva. Jedino ostaje problem da Rusija može namerno da obustavi izvoz viška nafte da bi namerno izazvala krizu u svetu što je za SAD izbore bitno ali opet rešivo jer bi ovi ostali povećali proizvodnju da zadovolje potražnju.
Rusija je već polako počela da uvozi goriva iz Belorusije a obratili su se i Kazahstanu da rezervišu 100k tona goriva ukoliko im bude trebalo. Neki smatraju da je stav SAD takav da bi zaštitili S.Arabiju i Irak od potencijalnih napada Ruskih i Iranskih proksija a da u suštini nemaju ništa protiv da se postepeno nastavi sa uništavanjem rafinerija. Ako Rusija mora da uvozi gorivo to znači još brže trošenje novca što definitivno pomaže.
Interesantno je da ni SSSR tokom ww2 iako je imao naftne izvore nije proizvodio dovoljno goriva pa su morali i to da uvoze od SAD i UK. Izlgeda nisu daleko odmakli od tada.
Sve je tacno ovde, samo bih dodao dve stvari:
- americki pritisak dolazi verovatno po pitanju tempa unistavanja rafinerija, da ne bi bilo soka na trzistu kao sto si naveo
- druga vazna stvar je da Ukrajina mora znatno da ojaca PVO da bi mogla da pojaca ove napade jer ce Rusija kao reakcija po obicaju da gadja gradove i civile
Zato je pravi momenat za mnogo jacu kampanju po rafinerijama kraj leta/jesen jer ce vec biti F16, isporucice ce se dodatne kolicine PVO sistema, i Ukrajina ce akumulisati dovoljne kolicine dronova za masovnije udare sa ciljem izazivanja logistickog soka. Ovo sada je lagano krckanje, ali recimo istovremeni udar na vece depoe goriva u radijusu od 1000km bi mogao da izazove ozbiljne posledice po rusku vojsku, imobilise i dalje poveca gubitke, sto je glavna ukrajinska strategija korozije od pocetka rata.
-
3
-
-
Nije samo to. Ovaj proboj pokazuje koliko sistemskih problema ukrajinska vojska ima, pre svega zbog nedovoljne i spore zapadne pomoci.
Videcemo koliko ce ruska vojska uspeti da iskoristi situaciju jer im ovo otvara napad na preostali deo Donbasa (Konstantinovku itd.) i verovatno nece imati vise ovakvih prilika.
Paket pomoci koji stize iz SAD je ogroman, ali, previse vojske je zrtvovano zbog nesposobne politicke klase na Zapadu koja ne zna mnogo o vojnoj strategiji i kako treba sa mafijasima poput Putina.
I dalje glavnu rec vode razne Cemberlenskovi luzeri a trebaju im Cercili i Ruzvelti.
-
8
-
-
Dobar thread - poslednjih 6 meseci su bili prakticno katastrofa sto se tice pomoci.
Americka pomoc sada je bila kljucna da se prebrodi period evropskog povecanja proizvodnje koji ce poceti tek negde krajem godine.
Plus, tokom cele prosle godine su neke EU zemlje (Francuska) odbijale da kupuju municiju izvan EU i tako jos pogorsale stvari.
Sada se to promenilo, kupuje se sve i svasta svuda i Ukrajina verovatno nece vise doci u situaciju kao ove zime da joj ponestaje municije jer sada cela planeta proizvodi.
Evropa ionako mora da reformise i ekspandira svoju vojnu industriju, ucini je nezavisnom od SAD i poveca kapacitete.
To ce da potraje ali politicki je to bar sada svima jasno kao sto je bilo jasno pre dve godine oko energetske politike.
To su sada vec strateski trendovi a za Ukrajinu je kljucno koliko jos Rusija ima sovjetskog inventara (tenkova, oklopnih transportera, artiljerije) koji se modernizuju.
Proizvodnja zaista novog je i dalje nekih deset puta manja od gubitaka.
Velika sovjetska skladista se prazne, satelitski snimci nam govore da ih je negde polovina ispraznjena, i da ce imati dovoljno za oko jos dve godine - tesko je reci tacno jer se mnogo kanibalizuje.
Iako ruska vojska polako napreduje, dokumentovani gubici su ogromni, a sa jos vise dronova i artiljerije koja stize ce biti katastrofalni za dalji napredak.
Imace sada mozda jos dve tri nedelje fore pre nego sto vece kolicine munice dodju do fronta i to je to.
Takodje, cini se da se ukrajinska taktika odlaskom Zaluznog promenila i da se sada radije povlace nego da zrtvuju jedinice sto je dobro po moral, a lose po ruske vojnike koji moraju polako preko poljane.
Medjutim, kljuc svega ce na kraju biti dronovi duzeg dometa, rakete, PVO i avioni. Ukrajina u tom domenu mora da preuzme inicijativu jer ce inace izgubiti rat i pored ruskih gubitaka.
Posto su Amerikanci sada konacno poceli da salju balisticke rakete masovnije (prva tura nekih 100 raketa), za ruske S300/400 sisteme u Ukrajini sa Krimom ce sada biti jako tesko da prezive.
O brodovima da ne pricamo. Napad na Dzankoi bazu pre dve nedelje gde je unisten radar i tri lansera u samo jednom napadu to pokazuje. Na Krimu ima verovatno jos 10 takvih sistema a u Ukrajini jos toliko.
Kljuc ce biti unistiti sve te sisteme u relativno kratkom vremenskom periodu i nagadjam da ce upravo na takvim operacijama raditi americki savetnici koji su najavljeni nedavno.
Oni ce imati uzivo satelitske podatke gde se sve te baterije nalaze i sada ce pre svega radari i komandna vozila biti glavna meta.
Sve to mora da se obavi pre dolaska prvih F16 koji se ocekuju u junu i koji onda mogu dovoljno da se priblize frontu (40km) i pocnu sa JDAM-ER bombardovanjem i patroliranjem.
Kombinacija napada dronovima, artiljerijom, balistickim raketama i F16/bombama je nesto cime Ukrajina moze dugorocno i godinama da radi bez vecih gubitaka i sa dovoljnim zalihama.
F16 ce takodje smanjiti pritisak na PVO jer mogu da se koriste i za skidanje krstarecih raketa kojih Rusija i dalje proizvodi nekih 100/mesecno sto je dovoljno za teror, demoralizaciju, i slabljenje infrastrukture.
Ukrajina ove godine verovatno nece moci da ide u neku kopnenu ofanzivu, ali, premoc u vazduhu, cak i lokalna, moze katastrofalno da poremeti ruske napade i planove.
Takodje, Rusija ocigledno nema odgovora na dalje napade po rafinerijama i skladistima goriva sirom zapadne Rusije, i sa sve vise dronova to takodje moze postatiti veliki problem veoma brzo.
Za Ukrajinu je verovatno najbolje da saceka leto kad stignu F16 i dovoljno PVO sistema i krenu u masovni udar dronovima na sva skladista i elektricne stanice istovremeno u pogranicnim ruskim oblastima sa ciljem izazivanja logistickog soka. Dovoljno je da se transportni sistem prekine na nedelju ili dve i bilo kakve vece operacije postaju nemoguce.
Sa druge strane, Rusija ce verovatno pokusati neki ponovni napad na Harkiv jer ce u tom pravcu imati bolje pokrivene avione i PVO sisteme, posto Ukrajinci nece moci da koriste americke rakete po Rusiji.
To ce biti veliki problem mada je taj rejon verovatno masovno izminiran i utvrdjen.
Sve u svemu, ceka nas teska godina jer je previse vremena potraceno od strane Zapada u poslednje dve godine.
-
10
-
1
-
1
-
-
1 hour ago, Stiletto said:
Sličnost: I nacistima i Hamasu je glavni cilj uništenje Jevreja.
Razlika: Ovaj put se Jevreji bore za svoj život.
Ovaj rat u Gazi se može završiti ili pobedom Hamasa ili pobedom Izraela. Svaki drugi ishod je samo tajm-aut pred drugo poluvreme.
Pobeda Hamasa znači smrt ili proterivanje svih Jevreja sa Bliskog istoka.
Pobeda Izraela znači uništenje terorističke organizacije.
I u jednom i u drugom slučaju će na Bliskom istoku biti mir.
Koje od ta dva rešenja preferiraju kolege i koleginice Forumaši?
Ovde ima jos jedan element - Izrael ne vodi samo rat protiv Hamasa nego i protiv palestinskih civila, bez obzira da li podrzavaju Hamas (njih oko 50%) ili ne.
Cilj Likuda, a posebno izraelskih fasista u vladi je da se Gaza etnicki ocisti, a u tome ih sprecava samo globalno javno mnjenje i pritisak Zapada iza zatvorenih vrata.
Zato ide sada ovo mrcvaranje civila gladju i ravnjanje svega buldozerima - ne zato sto je vojno neophodno, nego da se civili ne bi vratili.
Da Izrael hoce vojno samo da pobedi Hamas, isli bi korak po korak uz masovnu filtraciju izbeglickih kampova na oslobodjenoj teritoriji od Hamasa.
No, oni to ne rade, oni guraju citavu populaciju sistematski uz granicu sa Egiptom dok je povratak na sever Gaze gotovo nemoguc.
Prava diskusija koja mora da se vodi i u Izraelu i na Zapadu i u UN kako i kada se citava jedna populacija tretira na ovaj nacin?
Kada vaze pravila koja su vazila odmah posle 2. Svetskog rata kada je isto tako oko 50% Nemaca do kraja podrzavalo naciste, pa je 15 miliona njih proterano.
Kako je moguce da 50% Gaze podrzava Hamas fasiste? Slicno vazi i za Izrael - Likud i ova sada ekipa u vladi se ne razlikuju od islamo-fasista gotovo po nicemu.
Zasto se u UN skolama u Gazi, ali i dobrim delom u Izraelu uci decu da mrze.
Fasizam se vratio na velika vrata i trenutno kao ideologija dominira regionom ali se o tome suvise malo govori.
-
5
-
1
-
-
4 hours ago, Jurgen said:
Gde se pitaju?
Do kada Zelenski planira da drzi ratno zakonodavstvo na snazi i onemogucava demokratske izbore?
Drzave koje su pod stalnim artiljerijskim i raketnim barazom ne odrzavaju izbore.
Ti to nararavno znas, tako da je pravo pitanje zasto se bavis Zelenskim i skreces temu kad je glavno pitanje opstanak drzave u sukobu sa KGB-om?
-
6
-
-
2 hours ago, Kronostime said:
Poenta dok ginu Ukrajinci i regrutuju se njihova deca?
Primirje, ma kakvo bilo, je bolje od od gomile "mrtvih heroja" koji izginuse zbog predstojecih zbora u NATO drzavama.
Poenta je da tebe ili mene ili zapadnjake niko ne pita - pitaju se iskljucivo Ukrajinci da li zele zivot kao robovi ruskih oligarha i topovsko meso KGB-a (poput populacije u ruskom Donbasu i ruskoj provinciji), ili zele da rizikuju zivot za nesto drugo. Ako je ovo drugo, treba im skinuti kapu i poslati sve zivo od oruzja, a razne stratege i korisne idiote ignorisati.-
12
-
Rat u Ukrajini
in Politika
Posted
Najveci profit Rusi prave preradjenom naftom, ne sirovom. Tu se o koncentrise nafta, kao i na izvoznim terminalima, a ne na poljima. O bankama - gledaj ruski korporate dug, rezerve, inflaciju, kamate, i sve je jasno.